پهنه بندی انتشار دی اکسیدگوگرد جهت آمایش سرزمین درمناطق ویژه صنعتیپارس جنوبی

توجه به پهنه بندی انتشار دی اکسیدگوگرد بدان علت است که حتی درغلظت های متوسط گیاهان و هم حیوانات انسان ازاثرات سوء آن صدمه می بینند منطقه پارس جنوبی متشکل از24 فازپالایش گاز و 14مجتمع پتروشیمی میب اشد که به دلیل نوع فعالیت این صنایع روزانه باعث انتشارترکیب so2 درهوای محیط میگردد اهداف این مطالعه تعیین وارزیابی تغییرات مکانی و زمانی غلظت دی اکسید گوگرد درمنطقه پارس جنوبی میباشد دراین تحقیق پس ازبررسی منطقه مورد مطالعه و شناسایی منابع انتشار So2 و تجزیه و تحلیل اطلاعات توپوگرافی و هواشناسی 20ایستگاه نمونه برداری جانمایی گردید عملیات نمونه برداری توسط نمونه جاذب غیرفعال ازنوع palmes انجام پذیرفت تجزیه و تحلیل so2 بوسیله جداسازی یونی ازنوع Autosampler انجام پذیرفت که محیط جاذب دراین نمونه بردار مخلوط کربنات سدیم و گلیسرول می باشد درطول دوره نمونه برداری متوسط میزان so2 درکلیه ایستگاه ها 77/9μg/m3 بوده که بالاتر ازاستاندارد هوای پاک ایران میباشد کمترین so2 شناسایی شده کمتر از0/3 درروستای شیرینو و بیشترین آن 499/9μg/m3 درایستگاه پای کوه بودها ست نقشه های پراکنش الاینده ها بااستفاده ازنرم افزار arc gis بامشخص نمودن مناطق باریسک بالای مواجهه پرسنل تهیه گردید و راهکارهای جلوگیری ازانتشار دی اکسیدگوگرد به منظور کاهش میزان انتشار آن درهوا و همچنین پیشنهادات مدیریتی جهت کاهش اثرات الاینده مورد مطالعه برسلامت پرسنل ارایه گردید

کلیدواژه ها:

پهنه بندی ، دی اکسیدگوگردSo2 ، جاذب غیرفعال ، منطقه پارس جنوبی/انتشار