پیش بینی وابستگی به فضای مجازی بر اساس حمایت اجتماعی و از خودبیگانگی تحصیلی در نوجوانان

هدف پژوهش حاضر بررسی و پیشبینی وابستگی به فضای مجازی در نوجوانان بر اساس متغیرهای حمایت اجتماعی و از خودبیگانگی تحصیلی است. این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی و کاربردی بوده و در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ انجام شد. جامعه آماری شامل دانش آموزان مقطع متوسطه اول و دوم مشهد بود که با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، ۱۰۰ نفر انتخاب شدند. دادهها با استفاده از پرسشنامه های معتبر وابستگی به فضای مجازی، حمایت اجتماعی چندبعدی و از خودبیگانگی تحصیلی جمع آوری شد که همگی از نظر روایی و پایایی در نمونه های ایرانی تایید شده اند تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد و شامل آمار توصیفی آزمون همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه و تحلیل مسیر بود. نتایج نشان داد که حمایت اجتماعی رابطه منفی و معناداری با وابستگی به فضای مجازی داشته و از خودبیگانگی تحصیلی رابطه مثبت و معناداری با آن دارد ،همچنین مدل مفهومی پژوهش با استفاده از تحلیل مسیر تایید شد و حمایت اجتماعی و از خودبیگانگی تحصیلی به عنوان پیش بینی کننده های مهم وابستگی به فضای مجازی مطرح شدند. یافتهها اهمیت تقویت حمایتهای اجتماعی و کاهش بیگانگی تحصیلی در کاهش مشکلات وابستگی نوجوانان به فضای مجازی را نشان میدهد و میتواند راهنمایی برای برنامههای پیشگیری و مداخلات روان شناختی در مدارس باشد.

کلیدواژه ها:

وابستگی به فضای مجازی ، حمایت اجتماعی ، از خودبیگانگی تحصیلی ، نوجوانان