اقدام پژوهی: چگونه دانش آموزانم را به مطالعه سبک زندگی شهدا علاقمند کردم؟
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 20
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CFTP11_1090
تاریخ نمایه سازی: 22 شهریور 1404
چکیده مقاله:
روز اول ماه مهر... دل پر می به سوی صفهای مدرسه. لباس های اتو کشیده، کیف های رنگارنگ، لبخندهای شادی بر روی لب های کودکان. صدا می آید... دنگ... دنگ... جنگ... جنگ... صدا می آید از گذشته های نه چندان. گذشته هایی که اگر امروز ما فراموش کنیم، نسل فردا در زیر رگبار پیاپی تهاجم فرهنگی هرگز به یاد نخواهد آورد. خاطراتی که فراموش نخواهند شد، کیف هایی رنگین به رنگ خون خون، لبخندهایی که بر روی لبهای کودکان یخ زد. فروغی که در دیدگانشان دوخته به افقی سرخ خشکید. مهرماه ۱۳۵۹، یک روز پس از آغاز رسمی جنگ تحمیلی، آغاز مدرسه، آغاز شور و نشاط. شور و نشاطی که به جنگ بدل شد، جنگی نابرابر و دفاعی مقدس و جاودانه. جنگی که مدرسه شد و از کودکان ما مرد ساخت. و اینک به حرمت خون شهیدان و به پاسداری گام های کوچک کودکان شهید، جنگ هر سال اولین گام های ورود به مدرسه را با هفته دفاع مقدس آغاز می کنیم که تقارنی ارزشمند و نکوست. تقارنی که فضای دانشگاه ها و مدارس را به یاد و خاطره شهیدان والامقام متبرک ساخته و سنگر مدرسه را یادآور عصاره های پاک انقلاب می نماید. ما نیز در دبستان دخترانه جمهوری اسلامی همگام با دیگر مدارس کشور هر سال همزمان با آغاز مهر ماه مدرسه را به نام شهدا مزین کرده و گل کودکان را با یاد شهدا عطر آگین می نماییم. در سالن دبستان یادمانی برای شهدا و دفاع مقدس می سازیم و تابلوها را با تصاویر شهدا، خصوصا شهدای نوجوان متبرک می سازیم. از شهدا می گوئیم. از اهدافشان، خاطراتشان و وظیفه خودمان و کودکانمان را در قبال ایثارشان یادآور می شویم. پس هفته دفاع مقدس می گذرد. عکس ها و آذین بندی ها به دروون جعبه ها منتقل شده و در یکی از کمدهای مدرسه برای استفاده در سالهای بعد نگهداری می شود. و اگر خیلی دوست شهدا باشیم، در دهه فجر هم یادی از آنها می کنیم. اما آیا کافیست؟ حتی اگر هر روز سال را به نام هفته دفاع مقدس بنامیم، کافیست؟ فرمانده ناحیه مقاومت بسیج بافق می گوید: هدف از برپایی یادمان و یادواره ها برپایی یک مجلس صرف نیست، بلکه باید بتوانیم راه و روش و تفکر شهدا را در جامعه نهادینه کنیم. هدف ما باید نهادینه کردن راه وروش و تفکر و رسم شهدا باشد و این مهم بدون تداوم ناممکن می نماید. چه بهتر که از سال های ابتدایی تحصیل و در حقیقت آغاز ورود رسمی کودکان به جامعه و در مدرسه که محل پرورش روح و روان کودکان است بنیان نهاده شود تا کودکان که آینده سازان ایران اسلامی هستند هر چه بیشتر با سبک زندگی شهدا آشنا شوند. پدران ما در انقلاب به دنبال عبور از تمدن غربی بودند اما ما امروزه به سمت سبک زندگی غربی پیش می رویم بخاطر همین است که سخن گفتن از آن برهه از تاریخ کشورمان کمی دشوار است. برهه ای که بچه های جنگ در کنار هم زندگی زنده ای داشتند و واقعا
نویسندگان
رقیه دانشمند خسروی
کارشناسی ارشد علوم تربیتی، دانشگاه آزاد گنبد، معاون آموزشی ابتدایی آموزشگاه کشد