بررسی اثرات آموزش مبتنی بر واقعیت مجازی بر نواقص شناختی و علائم منفی در بیماران اسکیزوفرنی

اسکیزوفرنی یکی از اختلالات روانی پیچیده است که با نواقص شناختی و علائم منفی مانند افسردگی، انزوای اجتماعی و کاهش انگیزه همراه است که نقش قابل توجهی در کاهش کیفیت زندگی بیماران دارد. در چند دهه اخیر، فناوری واقعیت مجازی به عنوان روشی نوین و مبتنی بر شواهد برای بهبود فرآیندهای شناختی و کاهش علائم منفی در کلینیکهای روان پزشکی مورد توجه قرار گرفته است. هدف این مطالعه مروری بررسی و تحلیل تمامی مطالعات مرتبط انجام شده در حوزه اثرات آموزش های مبتنی بر واقعیت مجازی بر نواقص شناختی و علائم منفی در بیماران اسکیزوفرنی است. روش مرور کتابخانه ای با استفاده از پایگاه های داده معتبر انجام شده است، و مقالات منتشر شده در دهه اخیر در این حوزه مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان می دهد که آموزش های مبتنی بر واقعیت مجازی توانسته است بهبود های قابل توجهی را در عملکردهای حافظه، توجه و کارکردهای اجرایی ایجاد کند و در کاهش علائم منفی موثر باشد. با این حال، کمبود مطالعات بلندمدت و کوچک بودن نمونه ها محدودیت هایی در تعمیم پذیری نتایج ایجاد می کند. بر اساس یافته ها، پیشنهاد شود تحقیقات آینده بر روی طراحی برنامه های آموزشی فردی سازی شده و ارزیابی اثربخشی بلندمدت این روش متمرکز شوند. این مطالعه اطلاعات ارزشمندی را برای توسعه روش های درمانی نوین و بهبود کیفیت زندگی بیماران اسکیزوفرنی فراهم می کند.

کلیدواژه ها:

آموزش مبتنی بر واقعیت مجازی ، نواقص شناختی و علائم منفی ، اسکیزوفرنی