بررسی شرایط زیستی گونه های بومی همیشه سبز رویشگاه هیرکانی در باغ گیاه شناسی ملی ایران

درتمام نقاط دنیا حفاظت و تکثیر گونه های گیاهی با ارزش ازجمله اهداف اصلی باغ گیاه شناسی است درباغ گیاه شناسی ملی ایران نیز از حدود 40 سال قبل در راستای دست یابی به اهداف فوق سعی شده است گیاهان مختلف بومی از رویشگاه های طبیعی آنها جمع اوری و در مجموعه های گیاهی مختلف کاشته شوند از جمله مهمترین گونه های کاشته شده دراین باغ چهار گونه درختی و درختچه ای بومی همیشه سبز جنگل های هیرکانی شامل شمشاد Buxus hyrcanus سرخ دار Taxus baccata زربین Cupressus sempervirens var. horizontalis وجل Laurocerasus officinalis هستند این گونه درقسمت های مختلف مجموعه هیرکانی باغ با وسعتی حدود 7هکتار کاشته شده اند در این مقاله سعی خواهد شد وضعیت زیستی کنونی گونه های مذکور با استفاده از بازدیدهای مستمر طی سالیان گذشته و مشاهدات عینی بررسی شود پس از تحلیل اطلاعات موجود مشخص شد که درحال حاضر هر 4گونه توانسته اند بخوبی دراین مجموعه مستقر شده و تجدید حیات طبیعی داشته باشند هرچند فراوانی برخی از آنها کم است ازبین گونه های مورد مطالعه تجدید حیات جنسی شمشاد بخوبی در داخل باغ انجام شده و استقرار نهال های این گونه صورت پذیرفته است اما درمورد سایر گونه ها با اینکه تولید بذر دارند استقرار طبیعی بذر آنها داخل باغ انجام نشده است بنابراین برای تکثیر انها اقدام به جمع اوری بذراز پایه ها ی موجود در باغ کاشت بذرها در گلخانه و سپس انتقال نهال ها به داخل باغ شده است سایر روشهای تکثیر مانند استفاده از قلمه و پیوند نیز حسب لزوم مورداستفاده قرار گرفته اند در مجموعه می توان بیان نمود که باغ گیاه شناسی ملی ایران تجربه باارزشی رادرمورد حفاظت و تکثیر گونه های مورد مطالعه گذرانده و دراین راه موفق بوده است.

کلیدواژه ها:

باغ گیاه شناسی ملی ایران ، بومی ، سرخدار/ شمشاد ، همیشه سبز