بررسی اثر نانوکیتوزان بر پروتواسکولکس های کیست هیداتید

کیتوزان یک نوع چند قندی است که از واحدهای گلوکز آمین و ان- استیل گلوکز آمین (با اتصالات بتا 1 و 4) تشکیل شده است. کیتوزان از استیل زدایی کیتین، یکی از فراوان ترین پلیمرهای طبیعی، به دست می آید. ثابت شده است که کیتوزان یک ماده غیر سمی، زیست تجزیه پذیر، زیست سازگار و نیز دارای خواص ضدمیکروبی است. خاصیت ضد میکروبی کیتوزان ناشی از گروه های آمینی با بار مثبت می باشد. این گروه ها با غشاء سلولی میکروارگانیزم ها که دارای بار منفی است واکنش می دهند. ا ین واکنش منجر به نشت اجزاء پروتئینی و سایر اجزاء درون سلولی میکروارگانیزم ها می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر نانوکیتوزان بر پروتواسکولکس های کیست هیداتید می باشد. مواد و روش کار: به منظور استخراج کیتین از پوسته میگو ابتدا پوسته های میگو به خوبی با آب شسته شده و مواد معدنی پروتئین آن به ترتیببه وسیله محلول اسید کلریدریک و سود حذف گردید. برای تبدیل کیتین به کیتوزان، د- استیلاسیون کیتین به وسیله محلول غیظ سود و به کمک حرارت انجام شد. درصد د- استیلاسیون کیتوزان تولید شده با استفاده از روش Fourier Transform Infrared Spectroscopy و وزن مولکولی آن با روش ویسکومتری تعیین شد. برای تبدیل کیتوزان به نانو کیتوزان از سدیم- تری پلی فسفات استفاده شد. اندازه نانوکیتوزان تولید شده به روش میکروسکوپ الکترونی Scanning Electron Microscope تعیین گردید. ضمن در نظر گرفتن نمونه کنترل، در سه تکرار، اثر دزهای مختلف نانوکیتوزان بر روی پروتواسکولکس های جمع آوری شده در دو زمان نیم و یک ساعت با استفاده از رنگ ائوزین مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج و بحث: به طور متوسط درصد کشته شدن پروتواسکولکس ها در غلظت های 1، 2، 3، 4، 5، 10، 20، 30، 40 و 50 درصد نانوکیتوزان در نیم و یک ساعت پس از انکوبه شدن به ترتیب 39/13، 43/53، 46/33، 48، 49/68، 51/45، 53/81، 58/33، 72/53، 90/45 و 54/02، 56/73، 59/29، 60/22، 62/33، 63/41، 70/53، 84/97، 94/81، 100 بود. نتیجه گیری کلی: نانوکیتوزان دارای اثرات ضد پروتواسکولکی می باشد.

کلیدواژه ها:

نانوکیتوزان ، بروتواسکولکس ، کیست هیداتید