نظریه نیاز به استاد سلوکی در تربیت اسلامی

پرسش محوری مقاله این است که آیا در سیر و سلوک عرفانی به استاد سلوکی (خاص و عام) نیاز هست؟ که در نوشتار حاضر با روش بنیادی، اکتشافی و توصیفی تحلیلی پاسخ بدین پرسش با رویکرد فقه جامع (فقه اکبر، اوسط و اصغر) بویژه فقه اکبر (حکمت و عرفان) نظریه نیاز به استاد سلوکی (نیاز مطلق قرین شرائط و ویژگی های علمی و عملی در دانش اخلاق و عرفان) و روش ترکیبی (عقلی و نقلی) داده شد و پس از بررسی دیگاه های امام خمینی(ره) و علامه طباطبایی به عنوان موافقان وجود استاد سلوکی و همچنین بررسی نظرات آیت الله مکارم شیرازی به عنوان نماینده تفکر موافق مشروط با این اندیشه، مشخص شد که نیاز به استاد سلوکی و معلم معنوی در همه مراحل سیر باطنی، مقامات معنوی و فتوحات غیبی مورد نظر بوده و مولفه ها و شرائط علمی و معنوی خاص در استاد سلوکی مانند اجتهاد در فقه سه گانه یاد شده وجود دارد. همچنین عالمان ربانی از اهالی عرفان و فقه مصطلح در اثبات و تبیین نظریه نیاز به استاد سلوکی در اصل نیاز به استاد سلوکی و همچنین قیود و شروط استاد سلوکی و معلم و مربی معنوی وفاق دارند.

کلیدواژه ها:

استاد سلوکی ، علامه طباطبائی ، امام خمینی