کاربرد نانوتکنولوژی در افزایش زمان ماندگاری میوه ها

میوه ها و سبزیجات در طولانی مدت رنگ و بوی طبیعی خود را از دست می دهند. از این رو استفاده از راهکارهایی برای به تأخیر انداختن فرایند فساد میوه ها و سبزیجات و افزایش ماندگاری آنها بسیار مورد توجه قرار گرفته است. یی از حوزه های کاربردی فناوری نانو در زمینه نگهداری و بسته بندی مواد غذایی می باشد. به دلیل حساس بودن میوه به شرایط محیطی و مساعد بودن آن برای رشد انواع قارچ و کپک میوه در معرض آسیب جدی قرار دارد، بنابراین برای وارد کنندگان و صادر کنندگان میوه بزرگترین مشکل جلوگیری از ضایعات میوه و طولانی کردن ماندگاری آن است. بسته بندی مبتنی بر فناوری نانو از دیدگاه عمومی یکی از کاربردهایی است نه تنها مشکل چندانی ایجاد نخواهد کرد بلکه می توان از بسیاری از مشکلات ایجاد شده توسط فناوری اصلاح ژنتیکی جلوگیر کرد. طبق آمار سازمان خواربار جهانی (FAO)، در کشورهای در حال توسعه میازن ضایعات برخی میوه ها و سبزی ها به سبب فساد و گندیدگی به دلایل مختلف و در فرآوری های پس از برداشت 50% تخمین زده شده است. فناوری نانو از طرق مختلف می تواند در نگهداری میوه ها مؤثر واقع شود، در این مقاله مروری اجمالی بر کاربردهای جاذب های اتیلن، نانوپوششهای خوراکی، نانوپوشش های نقره و تیتانیوم دی اکسید، نانوپوشش های زیست تخریب پذیر و هگزاتال در افزایش زمان ماندگاری میوه های مختلف می پردازیم که در این زمینه ها تحقیقات زیادی انجام شده و برخی نیز به مرحله تجاری سازی نیز رسیده اند.

کلیدواژه ها:

نانوتکنولوژی ، بسته بندی میوه ، افزایش زمان ماندگاری