تعیین روایی و پایایی مقیاس انگیزش موقعیتی در دانش آموزان پسر راهنمایی شهر تهران

مقدمه و هدف: هدف از انجام این تحقیق تعیین روایی و پایایی مقیاس انگیزش موقعیتی دانش­آموزان راهنمایی مدارس تهران بود. روش­شناسی: از بین دانش­آموزان مقطع راهنمایی مدارس تهران ۲۰۰ نفر به صورت تصادفی خوشه­ای انتخاب گردیده و پرسش­نامه را تکمیل کردند.برای اکتشاف عوامل نهفته در مقیاس شانزده سوالی انگیزش موقعیتی، از تحلیل عاملی اکتشافی و برای آزمون روایی سازه آن از تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. به­علاوه، برای برآورد پایایی و همسانی درونی سوالات خرده­مقیاس­ها از آزمون ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. تحلیل عاملی اکتشافی توسط نرم­افزار SPSS نسخه ۱۸ و تحلیل عاملی تاییدی توسط نرم­افزار AMOS نسخه ۱۸ انجام شدند. یافته­ها: نتایج تحلیل عاملی اکتشافی ۴ عامل انگیزش درونی، تنظیم شناسایی شده، تنظیم بیرونی و بی­انگیزگی را شناسایی کرد که این چهار عامل۶۸ % از واریانس کل را تبیین کردند، اما بار عاملی سوال ۱۵ در هیچ­کدام از عوامل بالاتر از معیار ۴/۰ نبود. به­علاوه، شاخص­های برازش مدل عاملی تاییدی مرتبه دوم نیز نشان داد که شاخص­های مطلق، تطبیقی و مقتصد در دامنه قابل قبول قرار دارند. همچنین، براساس نتایج آزمون ضریب آلفای کرونباخ، پایایی تمام خرده­مقیاس­ها بالاتر از ۷۰/۰ بود. بحث: در مجموع، نسخه فارسی پرسش­نامه انگیزش موقعیتی با ۱۵ سوال مورد تایید قرار گرفت، و به­نظر می­رسد سوال ۱۵ در جامعه ایرانی ملاک مناسبی برای سنجش تنظیم بیرونی نیست.

کلیدواژه ها:

انگیزش موقعیتی ، انگیزش درونی ، تنظیم شناسایی شده ، تنظیم بیرونی ، بی انگیزگی