نقش خانواده در پیشگیری از گرایش اطفال و نوجوانان به ارتکاب جرائم مانع

زمینه و هدف: بزهکاری اطفال و نوجوانان، به ویژه در حوزه جرائم مانع، پدیده ای پیچیده است که تحت تاثیر عوامل فردی، خانوادگی و اجتماعی شکل می گیرد. این با مرور نظام مند مطالعات پیشین، به بررسی نقش خانواده در پیشگیری از گرایش اطفال و نوجوانان به جرائم مانع می پردازد.روش: پژوهش حاضر به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است.یافته ها و نتایج: یافته های تحقیق نشان می دهند که پیشگیری از جرم، به ویژه در سنین پایین، همواره کم هزینه تر و کارآمدتر از مقابله با پیامدهای آن است. خانواده به عنوان هسته اصلی جامعه، نه تنها مسئول پرورش فرزندانی سالم است، بلکه با ایفای نقش پیشگیرانه می تواند از تبدیل رفتارهای پرخطر به جرائم سازمان یافته جلوگیری کند. تحقق این امر مستلزم تقویت بنیان خانواده و همکاری بین نهادی است. همچنین نتایج تحقیق بیانگر آن است که عوامل خانوادگی مانند خشونت، طلاق، فقر، نظارت ناکافی و اعتیاد والدین، از مهم ترین عوامل زمینه ساز بزهکاری هستند. در مقابل، خانواده با سه مکانیسم تربیتی (آموزش مهارت های زندگی)، نظارتی (تعیین قوانین شفاف) و حمایتی (ایجاد امنیت عاطفی) می تواند نقش پیشگیرانه ایفا کند. نتایج حاکی از آن است که مداخلات چندسطحی در سطوح خرد (آموزش والدین)، میانی (برنامه های مدرسه ای) و کلان (سیاست گذاری های حمایتی) برای تقویت کارکردهای خانواده ضروری است. این مطالعه بر اهمیت سرمایه گذاری بر نهاد خانواده به عنوان راهبرد پایدار پیشگیری از جرم تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

اطفال نوجوانان ، خانواده ، جرائم مانع ، عوامل خطر ساز ، عوامل حمایتی