بررسی جایگاه اخلاق توحیدی در سلامت معنوی و تاثیر آن بر سلامت جسم از منظر آموزه های علوی

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 36

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SALAMATM01_044

تاریخ نمایه سازی: 1 شهریور 1404

چکیده مقاله:

سابقه و هدف در پژوهشهای اخیر مطالعاتی درباره تاثیر اخلاق بر سلامت معنوی صورت گرفته است. اگرچه در نتیجه این پژوهشها تناسبی بین دین و اخلاق حاصل شده اما به رابطه بین اخلاق توحیدی و سلامت معنوی و به دنبال آن سلامت جسم کمتر توجه شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی جایگاه اخلاق توحیدی در سلامت معنوی و تاثیر آن بر سلامت جسم با تکیه بر آموزه های علوی بوده است. روش کار روش این پژوهش توصیفی – تحلیلی است که با استناد به آموزههای علوی انجام شده است. برای نگارش این پژوهش علاوه بر بهره مندی از نهج البلاغه و روایات در کتب دینی از منابع کتابخانه ای و مقالات همسو با این پژوهش استفاده شده است. یافته ها: یافته ها نشان میدهد که از منظر امیرالمومنین (ع) اخلاق توحیدی تاثیر شگرفی بر تحولات باطنی انسان و سلامت معنوی دارد و اخلاق توحیدی همان گونه که در بعد معنوی سلامت تاثیر گذار است در بسیاری از موارد بر سلامت جسمانی او نیز اثرگذار است. نتیجه گیری سلامت معنوی بر سلامت جسم نیز تاثیر میگذارد و موجب کاهش اضطراب و بیماریهای جسمی ی گردد. در واقع، اخلاق توحیدی با ارائه چارچوب ارزشی ،جامع به انسان جهت میدهد تا با دوری از رذایلی چون حسادت و کینه به فضایل اخلاقی مانند صبر ،تقوا توکل حسن ظن دوراندیشی قناعت و امیدواری دست یابد این امر بر نظام هماهنگ بین اعضا و جوارح تاثیر مستقیم و غیر مستقیم دارد و به نوعی شاید بتوان گفت روش عملکرد آنها را مدیریت می کند و موجب تقویت دستگاه ایمنی بدن میشود که از بروز بسیاری از بیماریها از جمله زخم معده جلوگیری میکند و در کاهش فشار خون و سلامت قلبی - عروقی موثر است.

نویسندگان

علیرضا رستمی هرانی

استادیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه حضرت معصومه (س)، قم، ایران.

سمیرا تلخابی

دانشجوی کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث دانشگاه حضرت معصومه (س) قم ایران

غلامرضا نورمحمدی

دانشیار علوم قرآنی گروه معارف ،اسلامی دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران