پیش بینی اقدام به خودکشی مجدد بر اساس دشواری تنظیم هیجان در نوجوانان دارای سابقه اقدام به خودکشی ناکامل در شهرستان شهرضا

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی اقدام به خودکشی مجدد بر اساس دشواری تنظیم هیجان در نوجوانان دارای سابقه اقدام به خودکشی ناکامل در شهرستان شهرضا انجام شد. روش پژوهش، توصیفی تحلیلی از نوع همبستگی بود. در این پژوهش از نمونه گیری در دسترس استفاده شد. بدین منظور از بین جامعه آماری این پژوهش که کلیه نوجوانان دارای سابقه اقدام به خودکشی شهرستان شهرضا طی سال های ۱۴۰۱-۱۴۰۳ بود، ۱۴۱ نفر از نوجوانان دارای سابقه اقدام به خودکشی طی سال های ۱۴۰۱-۱۴۰۳ که به کلینیک و مراکز مشاوره شهرستان شهرضا مراجعه کرده بودند براساس مالک های ورود و خروج انتخاب شده و ضمن رعایت مسائل اخلاقی و امر رازداری به سواالت پرسشنامه پاسخ دادند. ابزار مورد استفاده در پژوهش حاضر شامل پرسشنامه سنجش افکار خودکشی بک(BSSI) و پرسشنامه علل اقدام به خودکشی خرده مقیاس دشواری در تنظیم هیجان که توسط محقق بر روی جامعه مورد پژوهش ساخته شد، بود. تحلیل داده ها با آزمون همبستگی و رگرسیون انجام گرفت. یافته ها نشان داد بین دشواری در تنظیم هیجان با افکار خودکشی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (p<۰/۰۵.) نتایج تحلیل رگرسیون به روش همزمان نشان داد که ضریب همبستگی بین افکار خودکشی با تنظیم هیجان برابر است با R=۰/۳۰۵ و ضریب تعیین برابر با ۰۹۳/۰ می باشد. به عبارتی ۳/۹. درصد از واریانس افکار خودکشی توسط تنظیم هیجان قابل پیش بینی و تبیین است همچنین با توجه به مقدار بتا ۳۰۵/۰ برای متغیر دشواری در تنظیم هیجان این مقادیر نشان می دهد که تنظیم هیجان ۳۰ درصد نقش در پیش بینی متغیر افکار خودکشی دارد. در نتیجه می توان گفت اقدام به خودکشی مجدد براساس تنظیم هیجان در نوجوانان دارای سابقه اقدام به خودکشی در شهرستان شهرضا قابل پیش بینی است.

کلیدواژه ها:

افکار خودکشی ، تنظیم هیجان ، نوجوانان