اثربخشی درمان بینفردی ستیر بر مولفههای کیفیت روابط و عزت نفس مربیان قرآن زن متاهل خمینی شهر

داشتن عزتنفسی مناسب و توانمندی برقراری ارتباط مناسب با دیگران همواره یکی از ایده آلهای تربیتی و انسانی متخصصان حوزه روانشناسی و مشاوره بوده است و همواره با افزایش مولفه های کیفیت در روابط بین فردی و عزت نفس می توان سلامت روانشناختی مناسب تری از افراد انتظار داشت. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان بین فردی ستیر بر مولفه های کیفیت روابط بین فردی و عزت نفس معلمان خمینی شهر بود. روش این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی همراه با پیش آزمون و پس آزمون، یک گروه آزمایش و یک گروه گواه بود. جامعه تحقیق عبارت بود از کلیه معلمان شهرستان خمینی شهر در سال تحصیلی ۱۰۰۴-۱۰۴۱. جهت نمونه گیری از بین آنان ۳ نفر به شیوه دردسترس و پس از غربالگری و کنترل معیارهای ورود و خروج، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفری آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از پرسش نامه های عزت نفس روزنبرگ (۱۵۶۹) و پرسش نامه کیفیت روابط بین فردی پیرس (۱۹۹۱). محتوای جلسات بر اساس مفاهیم و اصول و فنون خانواده درمانی ستیر که به تازگی متخصصین (اساتید و متخصصین) در ۸ جلسه ارائه گردید. به منظور بررسی فرضیه های پژوهش از روش های آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس تک متغیری با استفاده از نرم افزار SPSS۲۰ استفاده شد. یافته ها نشان داد که درمان بینفردی ستیر بر عزت نفس و مولفه های کیفیت روابط بین فردی بر تعارضات بین فردی، عمق رابطه و حمایت اجتماعی به صورت معناداری موثر بود (۰/۰۵>P)؛ نتایج این تحقیق می تواند در بکارگیری آموزش های روانشناختی مبتنی بر نظریه ستیر در بهبود مولفه های کیفیت روابط بین فردی و عزت نفس معلمان مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

درمان بین فردی ستیر ، مولفه های کیفیت روابط ، عزت نفس