پیش بینی بدریخت انگاری بدنی بر اساس کنترل فکر با نقش میانجیگرانه خودمهارگری معنوی در زنان شهر اصفهان

هدف تحقیق حاضر پیش بینی نشانه های بدریخت انگاری بدنی بر اساس کنترل فکر با نقش میانجیگری خودمهارگری معنوی در زنان مراجعه کننده به مراکز جراحی و زیبایی شهر اصفهان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش، تمام زنان ساکن شهر اصفهان بودند که از این میان ۳۱۰ نفر از مراجعه کنندگان به مراکز جراحی و زیبایی و متقاضیان جراحی لاغری، با روش نمونه گیری در دسترس، انتخاب شدند. جامعه آماری این پژوهش، زنان ساکن شهر اصفهان بین سن ۱۵ الی ۴۵ سال و تحصیلات زیر دیپلم تا ارشد و دکتری می باشند. با توجه به تعداد بالای جامعه آماری، حجم نمونه به صورت در دسترس از مراکز جراحی و زیبایی و لاغری و مراکز مربوط به تغذیه در شهر اصفهان و افراد متقاضی جراحی زیبایی و جراحی های مربوط به لاغری جمع آوری شد. از میان زنان شهر اصفهان تعداد ۳۱۰ نفر با روش نمونه گیری در دسترس، و براساس فرمول برآورد حجم نمونه کوکران به عنوان نمونه انتخاب شدند. از پرسشنامه بدریخت انگاری بدنی اوستوزین (۱۹۹۸)، کنترل فکر لوچینالو و همکاران (۲۰۰۵) و پرسشنامه خودمهارگری معنوی رفیعی هنر (۱۳۹۰.) استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و AMOS استفاده شد. نتایج نشان داد بدریخت انگاری بدنی بر اساس کنترل فکر با نقش میانجیگرانه خودمهارگری معنوی در زنان شهر اصفهان قابل پیش بینی است (۰۱./>P.)

کلیدواژه ها:

بدریخت انگاری بدنی ، کنترل فکر ، خودمهارگری معنوی ، زنان