اثربخشی آموزش ایماگوتراپی با تاکید بر فرزندپروری هشیار بر مولفههای استرس والدگری مادران دارای فرزند با اختلال ADHD

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش ایماگوتراپی با تاکید بر فرزندپروری هشیار بر مولفه های استرس والدگری مادران دارای فرزند با اختلال ADHD شهرستان خمینی شهر انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و آزمایش بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مادران دارای فرزند با اختلال نقص توجه-بیش فعالی ۸ تا ۱۲ ساله شهرستان خمینی شهر در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بودند که از میان آنها، ۳۰ نفر به روش نمونه گیری هدفمند و بر اساس معیارهای ورود به پژوهش انتخاب شدند و به صورت تصادفی و برابر، در دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل جایگزین شدند. آزمودنی های گروه آزمایش طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای برنامه ایماگوتراپی با تاکید بر فرزندپروری هشیار را دریافت نمودند؛ اما آزمودنی های گروه کنترل در این برنامه شرکت نداشتند. لازم به ذکر است که ابزارهای مورد استفاده در پژوهش حاضر شامل؛ پرسشنامه فرم والد اختلال نقص توجه-بیش فعالی کانرز (۱۹۹۹)، استرس والدگری آبیدین (۱۹۹۵) بود. داده ها با استفاده از نسخه ۲۳ نرم افزار SPSS و از طریق آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آماری نشان داد آموزش ایماگوتراپی با تاکید بر فرزندپروری هشیار بر مولفه های استرس والدگری (آشفتگی والدین، ویژگی های کودک دشوار و تعامل ناکارآمد) مادران دارای فرزند با اختلال ADHD در گروه آزمایش در مرحله پس آزمون تاثیرگذار بوده است و تغییرات گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل از نظر آماری معنادار هستند (P<۰.۰۵)؛ لذا، می توان از برنامه آموزش اثربخشی آموزش ایماگوتراپی با تاکید بر فرزندپروری هشیار جهت بهبودبخشیدن به مولفه های استرس والدگری مادران دارای فرزند با اختلال ADHD بهره جست.

کلیدواژه ها:

ایماگوتراپی ، فرزندپروری هشیار ، استرس والدگری ، آشفتگی والدین ، ویژگی های کودک دشوار ، تعاملهای ناکارآمد والد-فرزند ، اختلال ADHD