تعیین اثربخشی آموزش کنترل فکر بر بدریخت انگاری بدنی زنان شهر اصفهان

هدف پژوهش اثربخشی آموزش کنترل فکر بر بدریخت انگاری بدنی زنان شهر اصفهان بود. روش پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل ۳۰ نفر از زنان دارای بدریخت انگاری شهر اصفهان در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۲ بود که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره (۱۵ نفر گروه آزمایش و ۱۵ نفر گروه کنترل) قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه بدریخت انگاری بدنی اوستوزین (۱۹۹۸) بود. آموزش کنترل فکر براساس کتاب کنترل ذهن (تکنیک های رسیدن به سطح موفقیت ذهنی) ترجمه پزشکی (۱۳۹۷) در ۸ جلسه ارائه گردید. داده ها با استفاده از روش آماری توصیفی و استنباطی، تحلیل کوواریانس با استفاده از نرم افزار SPSS۲۶ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که آموزش کنترل فکر بر بدریخت انگاری تاثیر معناداری دارد (p < ۰.۰۱). بنابراین می توان نتیجه گرفت که استفاده از برنامه ی آموزش کنترل فکر می تواند منجر به کاهش بدریخت انگاری بدنی زنان شود.

کلیدواژه ها:

آموزش کنترل فکر ، بدریخت انگاری بدنی ، زنان