مطالعه کیفی روابط مثبت بین کارفرما و کارگر در شرکت تولیدی سهند دور اصفهان

وجود ارتباطات موثر و صحیح در سازمان همواره یکی از اجزای مهم در توفیق مدیریت به شمار میرود؛ بنابراین درک و شناخت بهتر از ارتباط، موجب ارتقاء اثربخشی سازمانها و سلامت روانشناختی کارگران می شود. رابطه مثبت در بین کارگر و کارفرما می تواند بخشی از روانشناسی مثبت در حوزه روانشناسی صنعتی باشد که تاکنون به آن توجه ویژه ای نشده است؛ بنابراین پژوهش حاضر با هدف مطالعه کیفی روابط مثبت بین کارفرما و کارگر به روش تحلیل محتوای کیفی از نوع استقرایی انجام گرفت. حوزه پژوهش حاضر کلیه کارگران و کارفرمایان شرکت تولیدی سهند دور اصفهان در دی ماه سال ۱۴۰۱ که متشکل از ۵۰۰ نفر بودند. انتخاب شوندگان در این پژوهش به صورت دردسترس-هدفمند با ۲۲ مصاحبه به اشباع نظری رسید. جمع آوری اطلاعات در این پژوهش از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته بوده است. برای تعیین روایی از روش سه سویه سازی و برای ارزیابی پایایی کدگذاری های انجام شده از روش هولستی استفاده شد و ضریب توافق ارزیابها ۹۹/۰ به دست آمد که نشاندهنده این است که نتایج پژوهش از قابلیت اعتماد باالیی برخوردار می باشد. یافته های به دست آمده از تحلیل محتوای اشتراوس و کوربین (۱۹۹۸) نشان داد که برای عوامل موثر در رابطه مثبت بین کارگر و کارفرما ۷۸ کد محوری در ۱۳ کد انتخابی(انجام رفتارهای انسانی، تلاش برای حل مشکلات یکدیگر، مشارکت و مشورت در امور، خرد و آگاهی، جو مثبت در سازمان، بهره مندی از انگیزه های بیرونی، درک و سپاسگزاری متقابل، ارتباطات مثبت، نگرش و ذهنیت مثبت، مورد توجه و حمایت دیگران بودن، نوع دوستی، تسهیل ایجاد معنا سازی و هدف، اشتیاق شغلی) دسته بندی شدند.

کلیدواژه ها:

تحلیل محتوا ، رابطه مثبت بین کارگر و کارفرما ، روابط سازمانی مثبت