الزامات ارتقاء کنشگری جمهوری اسلامی ایران در قبال تهدیدات آمریکا

آمریکا بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به دلیل ترس از گسترش نظام هنجاری، فکری، فرهنگی و سیاسی انقلاب تلاش کرده جمهوری اسلامی ایران را در مرزهای خود محدود سازد و به همین منظور در طول چهار دهه گذشته، راهبردهای مختلفی را در حوزه های سیاسی، امنیتی، نظامی و اقتصادی با هدف حذف ساختاری ایران از معادلات منطقه ای و بین المللی در دستور کار قرار داده است و در مقابل جمهوری اسلامی ایران تلاش کرده متناسب با توان خود سیاست های مقابله ای را اتخاذ نماید با این وجود نه تنها از دامنه تهدیدات آمریکا علیه ایران کاسته نشده بلکه گسترده تر هم شده است که ارتقاء کنشگری ایران در برابر تهدیدات آمریکا به منظور حصول موفقیت بیشتر در تامین منافع ملی باید مورد توجه قرار گیرد. بنابراین در این مقاله الزامات ارتقاءکنشگری ایران در برابر تهدیدات آمریکا مورد بحث است که متناسب با هدف سئوال تحقیق این است که؛ جمهوری اسلامی ایران برای ارتقاء کنشگری در قبال تهدیدات آمریکا چه الزاماتی را بایستی مدنظر قرار دهد؟ در پاسخ به سئوال پژوهش فرضیه ای به این صورت مطرح می شود که؛ جمهوری اسلامی ایران بایستی تقویت وحدت و انسجام داخلی، حفظ و تقویت اتصال راهبردی در محور مقاومت را با هدف ایجاد بازدارندگی و پیوند راهبردی با قدرت های طرفدار چند جانبه گرایی در نظام بین الملل را با استفاده مطلوب از تضادهای درونی جامعه جهانی دنبال نماید.. این پژوهش از نوع توصیفی –تحلیلی بوده و از منابع کتابخانه ای و پویش اینترنتی برای جمع آوری داده ها استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

جمهوری اسلامی ایران ، ایالات متحده آمریکا ، اتصال راهبردی ، محور مقاومت ، قدرت های بزرگ