مقایسه اثربخشی گاباپنتین و استامینوفن در مدیریت درد در حین قرار دادن ورید مرکزی در بخش مراقبت های ویژه: یک کارآزمایی تصادفی سازی و کنترل شده

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 4

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JPSMH-19-4_005

تاریخ نمایه سازی: 27 مرداد 1404

چکیده مقاله:

مقدمه: کاتترگذاری ورید مرکزی (CVL) یکی از اقدامات رایج اما دردناک در بیماران بدحال بستری در بخش مراقبت های ویژه (ICU) است. گاباپنتین، از دسته داروهای گاباپنتینوئید، یک داروی ضد تشنج و ضددرد است که به طور گسترده برای درمان اختلالات عصبی مختلف و درد نوروپاتیک استفاده می شود. این دارو به صورت شیمیایی از آمینواسید گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) مشتق شده است. استامینوفن (یا پاراستامول) نیز یک داروی ضددرد و ضدتب رایج است که برای کاهش دردهای خفیف تا متوسط و کنترل تب به کار می رود. هر دو دارو به عنوان گزینه هایی مناسب برای مدیریت درد ناشی از اقدامات تهاجمی در نظر گرفته می شوند. با این حال، اثربخشی مقایسه ای این دو دارو در کاهش درد هنگام کاتترگذاری ورید مرکزی در بخش ICU به طور کامل مورد ارزیابی قرار نگرفته است. مواد و روش ها: در این مطالعه، ۸۰ بیمار واجد شرایط بستری در بخش مراقبت های ویژه (ICU) بر اساس معیارهای ورود و عدم ورود مشخص، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. بیماران به صورت تصادفی در دو گروه ۴۰ نفره شامل گروه گاباپنتین و گروه استامینوفن تقسیم شدند. گروه گاباپنتین یک دوز خوراکی ۶۰۰ میلی گرمی و گروه استامینوفن یک دوز ۵۰۰ میلی گرمی دریافت کردند. شدت درد در چندین زمان شامل قبل و بعد از مصرف دارو، هنگام انجام کاتترگذاری و پس از آن با استفاده از مقیاس آنالوگ بینایی (VAS) اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۹ و با سطح معناداری ۰.۰۵>P تحلیل شدند. آزمون های آماری شامل آزمون t مستقل برای مقایسه میانگین نمرات درد و آزمون کای دو برای متغیرهای کیفی بود. یافته ها: دو گروه از نظر ویژگی های دموگرافیک و جراحی همگن بودند (۰.۰۵P>). میانگین نمرات درد حین کاتترگذاری در گروه گاباپنتین به طور معناداری کمتر از گروه استامینوفن بود (۳.۱ در برابر ۴.۸، ۰.۰۰۱p<). همچنین، نیاز به داروهای مخدر در گروه گاباپنتین کاهش یافته بود (۲۲٪ در برابر ۴۷٪، ۰.۰۰۳p=). میزان رضایت بیماران از کنترل درد در گروه گاباپنتین بیشتر بود و کاهش معناداری در احساس ناراحتی ناشی از این فرایند گزارش شد. نتیجه گیری: بر اساس یافته های این کارآزمایی بالینی، گاباپنتین با دوز ۶۰۰ میلی گرم اثربخشی بیشتری نسبت به استامینوفن با دوز ۵۰۰ میلی گرم در کاهش درد ناشی از کاتترگذاری ورید مرکزی در بیماران بخش مراقبت های ویژه داشت. نتایج این مطالعه نشان می دهد که گاباپنتین می تواند به عنوان یک داروی کمکی موثر در بهبود راهبردهای کنترل درد در بیماران بدحال مورد استفاده قرار گیرد و بر اهمیت تنظیم دوزهای فردی برای تسکین بهینه درد تاکید می شود. انجام مطالعات بیشتر برای تایید این یافته ها و بهینه سازی پروتکل های کنترل درد در ICU ضروری است.

نویسندگان

سیاوش سنگی

Anesthesia and Operating Room Department, Nursing and Midwifery Faculty, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

مهرداد مصباح کیایی

Department of Anesthesiology and Pain Medicine, School of Medicine, Hasheminejad Kidney Center, Iran University of Medical Science, Tehran Iran

همایون بنادرخشان

Assistant Professor of Medical Education, Head of Operating Room & Anesthesia Department, Faculty of Nursing & Midwifery, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran

مریم علی قلیزاده

Anesthesia and Operating Room Department, Nursing and Midwifery Faculty, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

ملیکا علی قلیزاده

Bachelor student of Medical Laboratory Sciences, Department of Laboratory Sciences, Langroud School of Allied Medical Sciences, Guilan University of Medical Sciences, Langroud, Iran