بیگانگی اجتماعی و عوامل موثر بر آن (مورد مطالعه: دانشجویان دانشگاه گلستان)

هدف این مطالعه، سنجش میزان بیگانگی اجتماعی دانشجویان و شناسایی عواملی است که بر بیگانگی دانشجویان اثرگذارند. روش تحقیق از نوع پیمایشی است. جامعه آماری دانشجویان دانشگاه گلستان بود که ۳۸۰ نفر از آنان با استفاده نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب، انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. برای سنجش مفهوم بیگانگی اجتماعی از پرسشنامه ملوین سیمن (۱۹۵۹) و برای سنجش متغیرهای مستقل از مقیاس ۱۲سوالی امید اشنایدر (۱۹۹۱) با دو خرده مقیاس گذرگاه و انگیزش و مقیاس ارزش های اجتماعی گوردن چایلد و دینداری گلاک و استارک، بومی سازی شده سراج زاده (۱۳۸۳) استفاده شد. اعتبار ابزار اصلی توسط محققان قبلی و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (۹۳۲/۰ =α) مورد تایید قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان دادند که میانگین بیگانگی اجتماعی در میان دانشجویان ۲۵۰/۲ از ۵ به دست آمده که در سطح پایینی قرار دارد. همچنین به ترتیب اهمیت عامل های دینداری، اعتماد، امید به آینده و ارزشهای اجتماعی در تغییرات بیگانگی اجتماعی تاثیر معنی داری دارند.

کلیدواژه ها:

بیگانگی اجتماعی ، امیدبه آینده ، دینداری ، اعتماد اجتماعی ، ارزشهای اجتماعی