ارزیابی ریسک های حوادث حرارتی در محیط های امنیتی و ارائه راهکار های ایمنی (مطالعه موردی: اماکن حفاظت فیزیکی در یک رده نظامی)

هدف محقق در این پژوهش کنترل ریسک ایمنی اماکن حفاظت فیزیکی و پیشگیری از وقوع حوادث ناشی از آن ها در سال ۱۴۰۳ با کمک تکنیک های ارزیابی ریسک می باشد. هدف از این پژوهش ارزیابی و مدیریت ریسک های ایمنی حوادث حرارتی در اماکن حفاظت فیزیکی و ارائه اقدامات پیشگیرانه است. در این تحقیق از روش ارزیابی ریسک FMEA استفاده گردید. در مرحله اول خطرات حوادث حرارتی در اماکن حفاظت فیزیکی از طریق مرور ادبیات، بررسی اسناد و حوادث، مشاهده میدانی و تجربه خبرگان به دست آمد. سپس برای ارزیابی کمی خطرات شناسایی شده، انجام فرایند مدیریت ریسک با کمک توزیع پرسشنامه بین کارشناسان و مدیران انجام شد. درنهایت اقدامات کنترلی ارائه گردید. با توجه به ارزیابی ریسک های بدست آمده در دسته حوادث حرارتی، مجموعا ۵۰ ریسک شناسایی گردید که عمدتا شامل ریسکهای مرتبط آتش سوزی می باشد. تحلیل مقادیر RPN برای خطرات حرارتی نشان میدهد که توزیع این مقادیر در محدوده ۳۴ الی ۳۸۲ قرار دارد. باالترین ریسک شناسایی شده در این دسته مربوط به آتش سوزی به علت اتصال برق، پوسیدگی و مستهلک شدن بخشی از سیستم برق کشی در برجک نگهبانی با RPN ۳۸۲ است. بالا بودن این مقدار RPN به طور عمده ناشی از عدم کنترل به موقع و اشکالات سیستم های برقی میباشد. ریسک آتش سوزی به علت خوابیدن نگهبان و افتادن بخشی از لباس، شال گردن و... بر روی هیتر در برجک نگهبانی با مقدار RPN ۳۷۱ در دومین سطح قرار دارد. در مقابل، پایینترین ریسک حرارتی شناسایی شده مربوط به سرمازدگی به علت مصرف برخی داروها توسط دژبان با مقدار RPN ۳۴ است که دلیل پایین بودن آن به دلیل وجود اقدامات کنترلی و استفاده از افراد سالم به عنوان دژبان میباشد. مقایسه مقادیر RPN با جدول سطح بندی ریسک نشان می دهد که در دسته حوادث حرارتی از ۵۰ ریسک شناسایی شده، ۳ ریسک در سطح کم، ۳۶ ریسک در سطح متوسط، ۴ ریسک در سطح باال، ۳ ریسک در سطح خیلی بالا و ۴ ریسک در سطح بحرانی قرار دارند. این توزیع حاکی از آن است که بخش قابل توجهی از ریسکهای حرارتی نیازمند توجه و اقدامات کنترلی جدی میباشند.

کلیدواژه ها:

ریسک حوادث حرارتی ، RPN ، روش FMEA ، اماکن حفاظت فیزیکی