تاثیر سبکهای حمایتی والدین بر عملکرد و پیشرفت کودکان ژیمناستیک کار

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر سبکهای حمایتی والدین بر عملکرد و پیشرفت کودکان در رشته ژیمناستیک است. این مطالعه با روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از ابزار پرسشنامهای استاندارد پرسشنامه ارزیابی عملکرد ورزشی کودکان و پرسشنامه سبکهای حمایتی (والدین در میان جامعه آماری شامل ۱۵۰ والدین ورزشکاران ژیمناستیک در باشگاه های ورزشی شهر اهواز انجام شد. در این تحقیق برای تحلیل دادهها از آزمون تحلیل واریانس (ANOVA) و تحلیل همبستگی پیرسون استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که سبکهای حمایتی والدین نقش معناداری در افزایش عملکرد فنی، انگیزه و پیشرفت کودکان در ژیمناستیک دارند ،همچنین سبکهای حمایتی شامل تشویق مثبت حضور مستمر در مسابقات و ایجاد محیط حمایتی، تاثیر بیشتری بر رشد مهارتهای روانی-حرکتی کودکان داشتند. یافته ها نشان میدهند که والدینی که از سبکهای حمایتی مبتنی بر تقویت مثبت و تشویق هدفمند استفاده میکنند تاثیر مثبتی بر اعتماد به نفس و موفقیت ورزشی فرزندان خود دارند. بر این اساس پیشنهاد می شود برنامه های آموزشی ویژه ای برای والدین جهت ارتقای آگاهی و نقش آنها در پیشرفت ورزشی فرزندان طراحی و اجرا شود.

کلیدواژه ها:

سبکهای حمایتی ، والدین ، عملکرد ورزشی ، پیشرفت کودکان ، ژیمناستیک ، مهارتهای روانی-حرکتی