اثر سازه های هیدرولیکی بر زیست بوم دریاچه های مناطق خشک و نیمه خشک (مطالعه موردی دریاچه ارومیه)

وضعیت اقلیمی و مواجهه با کمبود آب در نقاط مختلف کشور منجر به بروز مشکلات عدیده ای گردیده است. یکی از مهمترین مسائل که امروزه با آن مواجه هستیم نابودی و یا در معرض خطر نابودی قرار گرفتن دریاچه ها و تالابهاست که تاثیر مستقیم (مانند مواجهه با مشکلات معیشتی برای حاشیه نشینان تالابها و دریاچه ها) و غیرمستقیم (مانند مسائل ناشی از افزایش غبار و ریزگردها) آنها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این تحقیق نظر به وضعیت بحرانی دریاچه ارومیه از لحاظ خشک و تبدیل به شوره زار شدن و تاثیرات منفی زیست محیطی ناشی از آن، تغییرات زمانی و مکانی رخ داده در شرایط هیدرولوژیکی و آب و هواشناسی حوزه دریاچه ارومیه با استفاده از سری زمانی داده های بارش و دبی در طول دوره آماری 85-1346 مورد بررسی قرار گرفته است. روند تغییرات و سطح معناداری پارامترهای مورد بررسی با روش من کندال بررسی شد و نتایج بیانگر وجود روند کاهنده دبی است که با وجود سازه های آبی مجاور آنها قابل توجیه است، در حالیکه در خصوص داده-های بارش روند کاهنده یا افزاینده مشخص نگردید. برای بررسی تغییرات مکانی در سطح حوزه دریاچه ارومیه مشخص شد که ایستگاههای فاقد روند کاهنده ایستگاههایی هستند که در سرشاخه های فرعی واقع شده اند و به علاوه روند کاهنده دبی جریان در آذربایجان شرقی بیش از آذربایجان غربی است.

کلیدواژه ها:

روند ، دبی ، بارش ، دریاچه ارومیه ، علاج بخشی