تحلیل نقش انگیزش تحصیلی در پیش بینی ماندگاری در نظام آموزشی مجازی

آموزش مجازی، با وجود مزایای فراوان، با چالش جدی ماندگاری دانشجویان مواجه است. این مقاله به تحلیل جامع نقش انگیزش تحصیلی در پیش بینی ماندگاری در نظام آموزشی مجازی می پردازد. با بررسی چارچوب های نظری انگیزش شامل نظریه خودتعیین گری، انتظار-ارزش، اسناد، جهت گیری هدف و خودکارآمدی، نشان داده شد که ابعاد مختلف انگیزش (مانند انگیزش درونی، خودکارآمدی بالا، جهت گیری هدف تسلط و اسنادهای مثبت) به طور معناداری با ماندگاری تحصیلی مرتبط هستند. علاوه بر انگیزش، عواملی چون خودتنظیمی، کیفیت طراحی آموزشی، تعاملات اجتماعی و حمایت های سازمانی و تکنولوژیکی نیز بر ماندگاری تاثیرگذارند. انگیزش تحصیلی نه تنها مستقیما بر پایداری اثر می گذارد، بلکه با تقویت مهارت های خودتنظیمی و بهره برداری موثر از منابع، تاثیر غیرمستقیمی نیز دارد. یافته های ۹ پژوهش داخلی (ایرانی) نیز این اهمیت را تایید می کنند و بر لزوم توجه به ابعاد انگیزشی در طراحی و اجرای دوره های آموزش مجازی تاکید دارند. در نهایت، راهبردهایی در سه سطح دانشجو، استاد و موسسه آموزشی برای تقویت انگیزش و افزایش ماندگاری ارائه گردید. موفقیت پایدار آموزش مجازی در گرو درک عمیق و پاسخگویی به نیازهای انگیزشی دانشجویان است.

کلیدواژه ها:

موزش مجازی ، انگیزش تحصیلی ، ماندگاری ، ترک تحصیل ، خودتعیین گری ، خودکارآمدی ، خودتنظیمی ، ایران.