بررسی رابطه علی آموزش کارآفرینانه با فرهنگ کارآفرینانه و رهبری کارآفرینانه با میانجی گری نقش گرایش کارآفرینانه (دانشگاه آزاد اسلامی منطقه۲)

هدف: این پژوهش با هدف بررسی رابطه علی آموزش کارآفرینانه با فرهنگ کارآفرینانه و رهبری کارآفرینانه با میانجی­گری نقش گرایش کارآفریناته در دانشگاه آزاد اسلامی منطقه ۲ صورت گرفته است. روش شناسی: پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر روش پژوهش، توصیفی _همبستگی از شاخه مدل­یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری شامل کلیه اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی (منطقه۲) به تعداد ۱۲۰۰ نفر بوده­اند. از این تعداد با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه­ای، تعداد ۲۸۰ نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد.. پایایی مولفه­های پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ برای آموزش کارآفرینانه برابر ۷۵/۰، فرهنگ کارآفرینانه ۸۲/۰، رهبری کارآفرینانه ۷۴/۰ و گرایش کارآفرینانه برابر ۸۴/۰ بدست آمد. جهت اعتبار سنجی مدل تعیین شده از تکنیک مدل معادلات ساختاری با شیوه حداکثر درست نمایی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد مدل ساختاری پژوهش با داده­های تجربی برازش دارد. و نتایج حاصل از فرضیه­های اختصاصی مستخرج از مدل هم نشان داد آموزش کارافرینانه بر فرهنگ کارآفرینانه (۴۱۲/۰= β)، گرایش کارآفرینانه (۲۹۱/۰=β) و رهبری کارآفرینانه (۱۴۶/۰=β) اثر مستقیم و معناداری دارد (۰۵/۰>P). ضریب اثر گرایش کارآفرینانه بر فرهنگ کارآفرینانه نیز معنادار بود (۱۹۸/۰=β) اما ضریب اثر معناداری از گرایش کارآفرینانه بر رهبری کارآفرینانه مشاهده نشد (۱۲۹/۰=β). نتایج حاصل از آزمون بوت استراپ نیز نشان داد گرایش کارآفرینانه در ارتباط بین آموزش کارآفرینانه با فرهنگ کارآفرینانه نقش میانجی دارد (۰۵۸/۰=β). نتیجه گیری: یافته­های حاضر بیانگر ارتباط و کاربردپذیری آموزش کارآفرینانه با فرهنگ کارآفرینانه، و رهبری کارآفرینانه و نقش واسطه­ای گرایش کارآفرینانه بود. بنابراین سیاست­گذاران و برنامه­ریزان دانشگاه ازاد اسلامی و سازمان­های آموزشی می­توانند از نتایج این پژوهش در جهت تدوین راهبردها و راهکارهایی برای ارتقاء فعالیت­های کارآفرینانه در اعضای هیات علمی خود بهره گیرند.

کلیدواژه ها:

آموزش کارآفرینانه ، رهبری کارآفرینانه ، فرهنگ کارآفرینانه ، گرایش کارآفرینانه