ارتباط و میزان اثرگذاری روشهای نوین یاددهی - یادگیری بر مولفه های تربیت دینی

هدف از پژوهش حاضر، ارتباط مولفه های دینی با روشهای نوین یاددهی - یادگیری و میزان اثرگذاری روش ها بر مولفه های تربیت است. جهت بررسی ارتباط راهبردهای یاددهی با مولفه ها از شیوه تحقیقات "توصیفی" از نوع "پیمایشی" استفاده شد. جامعه پژوهش شامل دانش آموزان دبیرستان های شهر اصفهان می باشد که مطابق آمار آموزش و پرورش در حد ۱۴۰۲۵۰ نفر بوده که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی در دسترس، ۲۴۵ نفر انتخاب شدند. جمع آوری اطلاعات با پرسشنامه محقق ساخته با پایایی ۸۰/۰ و با میزان همبستگی بالا با پرسشنامه های هم ردیف در حد ۸۶/۰ برآورد شد، روایی مورد نظر نیز با نظر کارشناسان و متخصصین انجام شد. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش های آماری ضریب همبستگی و تحلیل واریانس استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که پیش بینی مولفه ها از طریق راهبردهای یاددهی، امکان پذیر است به این صورت که راهبردهای الگویی برای مولفه اعتقادی و راهبردهای تشویقی و پردازشی در الزام درونی و انجام عمل مذهبی بهتر جواب می دهد و سه راهبرد تشویقی، الگویی و پردازشی به طور هماهنگ در الزام عملی موثرترند.

کلیدواژه ها:

مولفه های دینی ، روش های نوین یاددهی-یادگیری ، تجربه درونی ، روش الگویی ، روش تشویق ، الزام درونی