چگونه توانستم مشکل کمرویی دانش آموز کلاس پنجمم محمد را برطرف کنم؟

کمرویی یک اختلال روان شناختی است که با اضطراب اجتماعی، اجتناب از تعاملات گروهی و کاهش اعتماد به نفس همراه بوده و می تواند رشد تحصیلی و اجتماعی فرد را تحت تاثیر قرار دهد. اهمیت این موضوع از آنجایی است که این وضعیت ممکن است مانعی برای شکوفایی توانمندی ها و مشارکت در فعالیت های آموزشی باشد. در این پژوهش، مشکل کمرویی محمد، دانش آموز پایه پنجم بررسی شد. باوجود عملکرد تحصیلی مطلوب، او از پاسخ گویی به سوالات معلم اجتناب می کرد، در فعالیت های گروهی حضور فعالی نداشت و دچار اضطراب اجتماعی بود. این پژوهش از نوع اقدام پژوهی و کیفی انجام شده است که در آن روش های جمع آوری اطلاعات شامل مشاهده رفتار محمد، مصاحبه با والدین، معلمان، مدیران و دوستان نزدیک او به کار گرفته شده. هدف پژوهش ارائه راهکارهایی عملی برای کاهش اضطراب اجتماعی، افزایش اعتماد به نفس و بهبود مشارکت گروهی و تعاملات محمد در کلاس درس و در بیرون و در خانه است. در این پژوهش سعی شده که با استفاده از سه راهکار نوآورانه و ساختاریافته شامل تکنیک گفت وگوی بی صدا، تکنیک صدای درونی مثبت و تمرین معرفی دیگران و همچنین، راهکارهای حمایت خانوادگی، مشارکت تدریجی در مسئولیت های کلاسی، تشویق مثبت، و تشکیل گروه های حمایتی بهره برده شود تا مشکل محمد برطرف شود؛ به طوری که نتایج نشان داد این مداخلات منجر به کاهش محسوس کمرویی، افزایش اعتماد به نفس، بهبود ارتباطات اجتماعی و مشارکت فعال تر محمد در کلاس شد. یافته ها تاکید می کنند که ارائه تمرین های غیرکلامی، و تقویت گفت وگوهای حمایتی، ایجاد فضای آموزشی امن، تشویق مثبت و تعاملات گروهی می تواند نقش موثری در کاهش کمرویی دانش آموزان و ارتقای توانمندی های آن ها داشته باشد.

کلیدواژه ها:

کمرویی و انزوا ، دانش آموز ، اعتماد به نفس ، دوره ابتدایی ، اقدام پژوهی