مقایسه صفات رویشی و زایشی ژنوتیپ امیدبخش گلابیA۹۵ با برخی ارقام گلابی تجاری بومی ایران بر اساس آزمون های تمایز، یکنواختی و پایداری
محل انتشار: فصلنامه نهال و بذر، دوره: 40، شماره: 2
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 11
فایل این مقاله در 29 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SPJ-40-2_004
تاریخ نمایه سازی: 18 مرداد 1404
چکیده مقاله:
ژنوتیپهای بذری گلابی متعلق به گونه Pyrus communis L.، در مناطق معتدله ایران پراکنده اند و امکان گزینش ژنوتیپ های برتر جهت استفاده در برنامه های بهنژادی و همچنین کاشت بصورت ارقام تجاری در باغهای میوه وجود دارد. در این پژوهش، صفات رویشی و زایشی گلابی ژنوتیپ امیدبخش A۹۵ در مقایسه با ارقام بومی گلابی، ارقام سبری و شاهمیوه، بر اساس صفات توصیفگر آزمونتمایز، یکنواختی و پایداری (DUS) و با هدف استفاده در فرآیند ثبت و معرفی رقم، در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تکرار و ده نمونه در هر تکرار برای هر رقم/ژنوتیپ در سالهای باغی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ ارزیابی شدند. صفات مورد بررسی در این پژوهش شامل پنج صفت از فرم عمومی درخت، شش صفت از شاخه یک ساله، یازده صفت از برگ، شش صفت از شکوفه و ده صفت مربوط به میوه بودند. مقایسه میانگین ها نشان داد بیشترین نسبت طول به عرض برگ و بیشترین وزن میوه بعد از رقم سبری به ژنوتیپ امیدبخش A۹۵ تعلق داشت. همچنین بیشترین میزان مواد جامد محلول در ژنوتیپ امیدبخش A۹۵ در سال اول و دوم به ترتیب برابر با ۱۴/۴و ۱۴/۶درصد بود. اسیدیته میوه ژنوتیپ امیدبخش A۹۵ در سال اول ۵/۴و در سال دوم ۵/۹ثبت شد. سفتی میوه گلابی ژنوتیپ امیدبخش A۹۵ به ترتیب ۳/۹و ۳/۶کیلوگرم بر سانتیمتر مربع به عنوان بافت متوسط در دو سال متوالی در زمان رسیدگی کامل میوه تعیین شد. شاخص آبداری میوه ژنوتیپ امیدبخش A۹۵ در سال اول (۶/۱۴) بیشتر از ارقام شاه میوه (۵/۲۵) و سبری (۴/۳۸) بود و طبق دستورالعمل DUS و با ۱۷درصد میزان ماده خشک میوه نسبتا آبدار شناخته شد. علاوه بر صفات خوب کمی و کیفیت میوه، اندازه و وزن میوه، درصد بالای مواد جامد محلول و طعم میوه، ژنوتیپ امیدبخش A۹۵ دارای هاله صورتی رنگ روی میوه بود که یکی از ویژگی های بازارپسندی بیشتر از نظر ظاهر و رنگ در مقایسه با دو رقم سبری و شاهمیوه است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
وجیهه پورقاسمیان
دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
کاظم ارزانی
استاد، گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
حمید عبداللهی
دانشیار، پژوهشکده میوه های معتدله و سردسیری، موسسه تحقیقات علوم تحقیقات باغبانی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی کرج، ایران.