افزایش امنیت غذایی و کیفیت نانوایی: ژنوتیپ های گندم مقاوم به خشکی برای تولید پایدار نان در مناطق نیمه خشک

افزایش امنیت غذایی و کیفیت نانوایی: ژنوتیپ های گندم مقاوم به خشکی برای تولید پایدار نان در مناطق نیمه خشکچکیده امنیت غذایی در مناطق نیمه خشک به توسعه گونه های گندم مقاوم به خشکی که پایداری عملکرد و ویژگی های حیاتی کیفیت نانوایی را حفظ می کنند، وابسته است. این مطالعه ۶۰ ژنوتیپ گندم CIMCOG را در شرایط آبیاری مناسب (WW) و کم آبی (WD) در ایران ارزیابی کرد و بر عملکرد زراعی، کیفیت تغذیه ای و قابلیت استفاده نهایی تمرکز داشت. پارامترهای کلیدی کیفیت نانوایی - از جمله محتوای پروتئین (SP)، رسوب زلنی (ZS)، جذب آب (WA) و استحکام خمیر (RM) - در کنار عملکرد دانه (GY) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج، برهم کنش های معنی دار ژنوتیپ × تنش (G×S) را برای SP، ZS، WA و GY نشان داد و ژنوتیپ های (۵۷، ۲۹، ۲۵) را با کیفیت نانوایی برتر سازگار با خشکسالی برجسته کرد. تحت تنش WD، این ژنوتیپ ها SP (۱۸%)، ZS (۲۲%) و WA (۱۵%) بالایی را حفظ کردند که پتانسیل نان پزی بدون مشکل را تضمین می کند. تجزیه و تحلیل تابع عضویت (MFV) ژنوتیپ هایی را که تاب آوری عملکرد (پایداری عملکرد گندم) و حفظ کیفیت را با هم ترکیب می کنند، اولویت بندی کرد. یافته های ما نشان می دهد که اصلاح نژاد برای تحمل همزمان به خشکی و کیفیت نانوایی امکان پذیر است و نقشه راهی برای تقویت امنیت غذایی در مناطق کم آب ارائه می دهد. ادغام ابزارهای ژنومی در آینده می تواند استقرار انواع گندم مقاوم در برابر آب و هوا را تسریع کند.

کلیدواژه ها:

امنیت غذایی ، تحمل به خشکی ، ژنوتیپ های گندم ، کیفیت نانوایی ، MFV