ارزیابی کمی برنامه احیا و توسعه جنگل در کشور و اهمیت خدمات بوم سازگانی این جنگل ها

افزایش مشکلات محیط زیستی به همراه رشد فرهنگی طی دو دهه اخیر سبب توجه ویژه به خدمات بوم سازگان های طبیعی در سیاست گذاری کلان کشورها شده اند. خدمات بوم سازگان به معنی فایده هایی هستند که انسان ها از بوم سازگان به دست می آورند. مفهوم این خدمات به دلیل ارتباط آن ها با رفاه انسان، اهمیت فراوانی دارد. جنگل های ایران بر اساس آمار ارائه شده از سوی سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور با سطح ۱۷۶۴۹۸۹۰ هکتار، ۷/۱۰ درصد از سطح کشور را پوشش می دهد و احیاء و توسعه جنگل، یکی از اهداف کلیدی سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور است. هدف از این پژوهش، بررسی سطح جنگل کاری انجام شده در کشور در یک دوره ۱۵ ساله و ارائه راهکارهای مدیریتی احیاء و توسعه جنگل های کشور است. نتایج این پژوهش نشان داد که در دوره ۱۵ ساله (۸۴ الی ۹۸) در کل کشور مساحت ۷۹۷۰۶۹ هکتار جنگل کاری پیش بینی شده و در عمل ۶۲۳۵۹۲ کاشت شد (۲/۷۸ درصد تحقق یافته است). از طرفی سطح جنگل کاری در برنامه چهارم توسعه، از برنامه پنجم و ششم توسعه بیشتر بوده است. از سال ۱۴۰۲ پویش مردمی تولید و کاشت یک میلیارد درخت در چهار سال (۱۴۰۵-۱۴۰۲) آغاز شده است و با احیا و توسعه جنگل های کشور، امکان افزایش خدمات بوم سازگانی جنگل های کشور را فراهم می نماید. برای تحقق کاشت یک میلیارد درخت، ضرورت دارد امکانات زیرساختی مانند نهالستان ها، نیروی کارگری، نیروی حفاظت، اعتبار و دیگر موارد ضرورت دارد.

کلیدواژه ها:

احیاء و توسعه جنگل ، نهالستان ، پویش مردمی تولید و کاشت یک میلیارد درخت ، جنگل کاری