شناسایی عوامل کاهش استرس جهت ارتقای بهره وری تولید در هلدینگ صنایع غذایی

استرس شغلی شرایطی است که باعث فشار و خستگی جسمی و روانی و در مجموع ناراحتی انسان در حین کار می شود. افسردگی ، اضطراب و استرس از جمله عوامل موثر بر کیفیت زندگی و بسیاری از مشکلات اجتماعی و عملکردی کارکنان است . هدف از این پژوهش شناسایی عوامل کاهنده استرس صنعت در هلدینگ صنایع غذایی مجتبی و سپس ارزیابی و تعیین اولویت آنها است . پژوهش حاضر براساس هدف کاربردی و بر اساس ماهیت روش، توصیفی تحلیلی و از نظر شیوه گردآوری داده ها پیمایشی (میدانی ) است . جامعه آماری شامل صاحب نظران و خبرگان حوزه منابع انسانی شرکت بود. برای تعیین ۲۱ نفر از خبرگان از روش نمونه گیری گلوله برفی استفاده شد. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه ماتریسی دو بعدی به کار گرفته شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از تکنیک تاپسیس استفاده شد. با توجه به مطالعه و تحلیل داده های به دست آمده در این پژوهش ، اعتماد به نفس (Wj=۲۹%) و نگرش سازمانی مطلوب (Wj=۲۶%) بیشترین اهمیت را در بین شاخص های مطرح در ارزیابی عوامل کاهنده استرس به خود اختصاص دادند. همچنین آموزش و توانمندسازی (CI=۰.۶۷۹) و اشتراک اطلاعات کارکنان (CI=۰.۶۳۱) در اولویت اول و دوم عوامل کاهنده استرس و بهبود بهره وری تولید در هلدینگ صنایع غذایی مجتبی شناسایی شد. بر اساس یافته های پژوهش ، آموزش و توانمندسازی و اشتراک اطلاعات کارکنان به عنوان مناسب ترین عوامل کاهنده استرس در هلدینگ صنایع غذایی مجتبی معرفی شد. بنابراین به مدیران و پیشنهاد می شود به منظور کاهش استرس و به تبع آن بهبود بهره وری در صنعت هلدینگ صنایع غذایی مجتبی، آموزش و توانمندسازی و اشتراک اطلاعات را در مجموعه برنامه های شرکت به طور فزاینده ای مورد توجه قرار دهد.

کلیدواژه ها:

استرس ، بهره وری تولید ، اعتماد به نفس