تاثیر خوش بینی مدیران بر اجتناب مالیاتی با لحاظ نقش مالکیت دولتی

هدف اصلی این پژوهش، بررسی تاثیر خوش بینی مدیران بر اجتناب مالیاتی و تحلیل نقش تعدیل گر مالکیت دولتی در این رابطه در میان شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. جامعه آماری پژوهش شامل ۱۴۰ شرکت فعال در بازار سرمایه ایران طی دوره زمانی ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۲ می باشد که با استفاده از روش حذف سیستماتیک و بر اساس معیارهای مشخص انتخاب شده اند. در این مطالعه، به منظور آزمون فرضیه های پژوهش، از مدل رگرسیون داده های تابلویی و نرم افزار ایویوز بهره گرفته شده است. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان می دهد که خوش بینی مدیران تاثیر مثبت و معناداری بر میزان اجتناب مالیاتی شرکت ها دارد؛ به این معنا که مدیران خوش بین، به دلیل ارزیابی مثبت تر از آینده و پذیرش ریسک های مالی بالاتر، تمایل بیشتری به به کارگیری روش های اجتناب مالیاتی دارند. همچنین یافته ها نشان می دهد که مالکیت دولتی، این رابطه را به صورت منفی تعدیل می کند؛ به طوری که در شرکت هایی با سطح مالکیت دولتی بالاتر، اثر خوش بینی مدیران بر اجتناب مالیاتی کاهش می یابد. این موضوع بیانگر نقش بازدارنده مالکیت دولتی در محدودسازی رفتارهای فرصت طلبانه مدیران خوش بین در زمینه اجتناب مالیاتی از طریق اعمال نظارت موثرتر و الزامات شفافیت بیشتر است. در مجموع، نتایج این پژوهش می تواند ضمن ارائه شواهد تجربی جدید برای ادبیات مالی و حسابداری کشور، راهکارهای اجرایی برای ارتقای کارآمدی مکانیسم های نظارتی و بهبود شفافیت مالی در شرکت ها، به ویژه در شرکت های دارای مدیران خوش بین، پیشنهاد نماید.

کلیدواژه ها:

اجتناب مالیاتی ، خوش بینی مدیران ، مالکیت دولتی