اثر محلول پاشی اسیدآمینه و هیومیک اسید بر میزان نیترات، نیتریت و برخی صفات بیوشیمیایی دو رقم فلفل دلمه ای گلخانه ای(Paramo و Taranto)

فلفل دلمه ای با نام علمی (Capsicum annuum L.) به سبب ارزش تغذیه ­ای بالایی که دارد امروزه از مهم­ترین سبزی­های مصرفی در سراسر دنیاست. در این پژوهش اثر محلول­پاشی اسیدآمینه و اسیدهیومیک بر صفات بیوشیمیایی دو رقم فلفل دلمه­ ای گلخانه ­ای (Paramo و Taranto) مورد ارزیابی قرار گرفت. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از شاهد، اسید هیومیک در غلظت­های ۰/۲، ۰/۶ و ۱ گرم در لیتر و اسیدآمینه در غلظت ­های ۰/۵، ۱ و ۱/۵ گرم در لیتر. تمامی تیمارها به صورت محلول­پاشی و در ۱۲ هفته ­ی متوالی روی گیاهان اعمال شد. صفاتی از قبیل میزان نیترات و نیتریت میوه، مقدار ویتامین ث، مواد جامد محلول، میزان آنتوسیانین و کاروتنوئید میوه در روز برداشت و میزان آنتوسیانین و کاروتنوئید میوه پس از ۳۰ روز نگهداری در اتاق و دمای محیط ۲۲ تا ۲۴ درجه سانتی­گراد مورد اندازه­ گیری قرار گرفت. در پایان آزمایش و در مقایسه ی اثر متقابل رقم و تیمار بر صفات مورد بررسی، نتایج بیانگر این مطلب بود که تیمار اسیدهیومیک ۰/۶ گرم در لیتر در رقم تارانتو نسبت به شاهد و سایر تیمارها به ترتیب با مقدار ۵۲/۲ و۳/۵۰ میلی­ گرم بر کیلوگرم از میزان نیترات و نیتریت کمتر و مطلوب تری برخوردار بود. همچنین در مقدار ویتامین ث و میزان آنتوسیانین میوه نیز تیمار اسید هیومیک ۰/۲ گرم در لیتر در رقم پارامو به ترتیب با مقدار ۱۱۶/۱میلی­ گرم در ۱۰۰ گرم ماده­ ی خشک و ۳/۸۷ میکرومول بر گرم وزن تر شرایط بهتری داشت. این پژوهش زمینه را برای کاهش استفاده از کودهای شیمیایی، تولید محصولات سالم و حرکت به سمت توسعه ­ی پایدار بخش کشاورزی فراهم می­ کند.

کلیدواژه ها:

آنتوسیانین ، فلفل دلمه ای ، کاروتنوئید ، ویتامین ث