اثر گذاری سندروم میلودیسپلاستیک (MDS بر روی مغز استخوان در سنین مختلف

سندرم میلودیسپلاستیک (MD) یک گروه از اختلالات مغز استخوان است که در آن سلولهای خونی به درستی رشد نمی کنند و در نتیجه به درستی بالغ نمی شوند این وضعیت می تواند منجر به کمبود یک یا چند نوع سلول خونی شود و در برخی موارد ممکن است به سرطان خون لوسمی حاد میلوئیدی تبدیل شود. فناوری های ژنومی، جدیدتر مانند آرایه پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی و توالی یابی نسل بعدی، حذف های هتروزیگوت را که منجر به بیان ناکافی ژن به عنوان مثال DDX CSNK روی کروموزوم ه و EZH LUC۷L۲ CUX روی کروموزوم می شوند و در پاتوژنز MDS نقش دارند، آشکار کرده اند. با توجه به مرور مطالاعات مشخص می شود که برخی از نمونه های عملی از طبقه بندی مولکولی MDS در حال انجام است که شواهدی از رابطه خاص بین الگوهای جهشی متمایز فنوتیپ و تکامل بیماری ارائه می دهد. به عنوان مثال جهشهای SFB زیر مجموعه ای از بیماران MDS با سیدروبلاستهای حلقه ای و پیش آگهی مطلوب را تعریف می کنند و اکنون این جهش خاص رسما در معیارهای تشخیصی طبقه بندی WHO گنجانده شده است. جهشها در P یک موجودیت MDS متمایز را تعریف می کنند ) جهش ۵۳ P با بیماری تهاجمی مرتبط است و اغلب با حذف کروموزوم ۹۵ همزمان (است که با پیامدهای نامطلوب و پاسخ ضعیف به درمانهای مرسوم از جمله پیوند مرتبط است. اگرچه این سندروم در تمامی سنین اثر گذار است اما این سندرم در افراد بالای ۷۰ سال بروز بیشتری پیدا می کند. هدف از این مقاله بررسی این سندرم بر مغز استخوان در سنین مختلف در جوامع گوناگون است.

کلیدواژه ها:

پرتو درمانی ، لوسپاترسپت ، پیوند مغز استخوان ، BM ، لوسمی میلوئیدی حاد (M)