بررسی ارتباط بین سلامت روانی و خودکارآمدی شغلی دبیران تربیت بدنی

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین سلامت روانی و خودکارآمدی شغلی دبیران تربیت بدنی شهرستان سراوان بود. این مطالعه به شیوه توصیفی - همبستگی و به صورت میدانی انجام شده است. جامعه آماری شامل کلیه دبیران تربیت بدنی شهرستان سراوان (۸۰ نفر) بود که بر اساس جدول مورگان، نمونه ای ۶۶ نفری به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه سلامت روانی کیز (۲۰۰۲) و پرسشنامه خودکارآمدی شغلی ریگز و نایت (۱۹۹۴) بود. داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه در نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ تحلیل شدند. یافته ها نشان داد بین سلامت روانی و خودکارآمدی شغلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (p<۰.۰۱). همچنین خودکارآمدی شغلی توان پیش بینی سلامت روانی دبیران را داراست. این نتایج بر اهمیت نقش سلامت روان در افزایش کارآمدی شغلی معلمان تربیت بدنی تاکید دارد. توصیه می شود که نظام آموزش و پرورش برنامه های منسجم و عملی برای ارتقای سلامت روانی و خودکارآمدی شغلی دبیران تربیت بدنی طراحی و اجرا کند. برگزاری کارگاه های آموزشی، آموزش مهارت های مقابله با استرس، تقویت حمایت های روانی و اجتماعی و ایجاد محیط کاری مناسب می تواند به بهبود وضعیت روانی و حرفه ای دبیران کمک کند. همچنین توجه به عوامل زمینه ای مانند بهبود شرایط کاری و تامین امکانات آموزشی از دیگر اقدامات ضروری است.

کلیدواژه ها:

سلامت روانی ، خودکارآمدی شغلی ، دبیران تربیت بدنی