تحلیلی بر توانمندسازی و توسعه محلات در شهرها(مطالعه موردی: محله گود عربان شهر شیراز)

از نظر کارشناسان، امروزه مسایل و مشکلات شهرهای بزرگ نتیجه 5 دوره مهاجرت عمده بدون برنامه ریزی و عدم توانایی طرحهای توسعه شهری در پاسخگویی به نیازهای مهاجرین دیروز و ساکنین امروز این شهرها می باشد. از جمله بزرگترین مشکلات موجود در این شهرها که مهاجرین، عمده عامل آن بوده اند محلات و سکونتگاههای غیر رسمی می باشد که محلی برای اسکان و روشی برای خانه دار شدن کم درآمدهای شهری است که در روند تهیه طرحهای توسعه شهری هیچ محلی برای آنها در نظر گرفته نشده است . از جمله این سکونت گاه ها می توان به اسلام آباد در تهران، شیر آباد و بابائیان در زاهدان ، جعفرآباد در کرمانشاه ، مفت آباد و... اشاره نمود. یکی از این سکونت گاهها محله گود عربان درشیراز می باشد که در پی مهاجرتهای بدون برنامه ریزی بوجود آمده و هم اکنون یکی از مناطقی می باشد که معضلات بسیاری را به جامعه تحمیل میدارد. عدم وجود برنامه ریزی مناسب برای اینگونه سکونت گاهها به مشکلات عدیده این مناطق دامن زده است. برخوردهای گوناگون و متداول موجود که در چند دهه اخیر در پی بروز مشکل به عنوان راهکار مطرح شده ،کارساز نبوده است و نه تنها حل مشکل نکرده بلکه مشکل بزرگتری درجای دیگری از شهر بوجود آورده است. راهبرد توانمند سازی چند سالی است با در نظر گرفتن اصول توسعه پایدار و خصوصاً اصل مشارکت مطرح شده و توجه کارشناسان امر را به خود جلب کرده است. موضوع این مقاله تهیه طرح توانمندسازی محله گود عربان شیراز می باشد.