بررسی تاثیر خستگی عاطفی بر تمایل به ترک

خستگی عاطفی وضعیتی احساسی ناشی از استرس فراوان زندگی فردی یا کاری و یا ترکیبی از هر دو است. خستگی عاطفی یکی از مهمترین ابعاد فرسودگی شغلی است. کسانی که مبتلا به خستگی عاطفی هستند اغلب قدرت کنترل امور را ندارند. آنها ممکن است احساس کنند که در یک وضعیت گیرکرده یا به دام افتاده اند. نبود انرژی، خواب ناکافی و نبود انگیزه می تواند تشدیدکننده خستگی عاطفی باشد. باگذشت زمان، این حالت روحی و روانی می تواند باعث به خطر افتادن سلامتی فرد شود. شخصی که دچار استرس بلند مدت می شود، میتواند از لحاظ احساسی خسته باشد (وحدتی و همکاران، ۱۴۰۰). ترک خدمت کارکنان از اهمیت بالایی در سازمان های بخش عمومی و خصوصی برخوردار است. هر چند به نظر می رسد در جوامع در حال توسعه که با مازاد نیروی کار مواجه می باشند، این مساله چندان اهمیت ندارد، اما باید دانست، افرادی که ناچار به ماندن هستند، سازمان را عملا دچار بحران ترک خدمت مجازی می نمایند. چنین افرادی علاوه بر کاهش انگیزه خود و دیگران باعث کاهش بهره وری مجموعه سازمان می گردند و می توانند فرهنگ سازمانی را تخریب نمایند. بعلاوه این دسته از کارکنان موانع جدیدی بر سر راه فرایند اجتماعی سازی مطلوب کارکنان جدید فراهم می آورند. همچنین در ارتباط با موضوع ترک خدمت، یکی از معضلات و مشکلات اساسی سازمان ها، ترک خدمت کارکنان به ویژه کارکنان متخصص، کارا و ارزشمند است. مدیران و محققان، کناره گیری از کار را پرهزینه، مشکل آفرین و بیشتر با عواقب تهدیدکننده برای کارایی سازمان می دانند. بدین جهت ترک خدمت از طرق مختلف توجه خاص پژوهشگران و مدیران را به خود معطوف داشته است (هادی پیکانی و خنیفر، ۱۳۹۶).

کلیدواژه ها:

خستگی عاطفی ، تمایل به ترک ، معایب تمایل به ترک