بررسی اندازه ی واحدهای تولیدی و تخصیص بهینه عوامل تولید در گاوداری های شیری استان اصفهان

هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی اندازه های مختلف واحدهای پرورش گاو شیری و تخصیص بهینه عوامل تولید در گاوداری های شیری استان اصفهان بود.بدین منظور با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی دو مرحله ای،تعداد 51 واحد گاوداری شیری استان اصفهان(20 درصد واحدهای فعال) انتخاب گردید.واحدهای انتخابی در سه شهرستان اصفهان،شهرضا و نجف آباد قرار داشتند.بررسی اندازه ی واحدهای مختلف با استفاده از رهیافت تابع تولید و در نظر گرفتن فرم ترانسندنتال محاسبه شد.تخصیص بهینه عوامل تولید با استفاده از قاعده ی VMPXI/PXI=1 مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها نشان داد که عمده ترین بخش هزینه های تولید شیر را هزینه ی خوراک مصرفی تشکیل می دهد.سهم این نهاده از هزینه ی متغییر تولید به طور متوسط 79/6 درصد بود.بعد از آن به ترتیب هزینه ی نیروی کار با 8/38 درصد،بهداشت و درمان با 5/6 درصد،اسپرم با 2/1، هزینه های متفرقه با 1/65،استهلاک با 1/17،سوخت با 0/9 و هزینه یبیمه ی دام با 0/6 در رده های بعدی قرار داشتند.نتایج بدست آمده از برآورد تابع تولید کل واحدها نشان داد که نهاده های نیروی کار،کنسانتره مصرفی،علوفه مصرفی،هزینه بهداشت و تحصیلات مدیر مهمترین عوامل موثر در تولید شیر می باشد.همچنین بررسی مسئله تخصیص بهینه عوامل تولید نشان داد که واحدهای مورد بررسی از نهادخ کنسانتره در حد بهینه،از نهاده علوفه نسبتا بیش از حد بهینه و از نیروی کار کمتر از حد بهینه استفاده می کنند.گروه بندی واحدها به ذو ظرفیت کمتر از 500 راس و بالاتر از آن و بررسی عوامل تولید در این گروه ها نشان داد که واحدهای با ظرفیت بالاتر از 500 راس نسبت به واحدهای با ظرفیت کمتر از 500 راس دارای عملکرد بهتری بوده . در این استان بکارگیری واحدهایی با ظرفیت بالاتر از 500 راس مناسب می باشد.

کلیدواژه ها:

اندازه واحدهای تولیدی ، تخصیص بهینه ، عوامل تولید ، گاوداری های شیری ، تابع تولید