مدیریت دولتی و تصدی گری در گردشگری کشاورزی

امروزه صنعت گردشگری به عنوان یک صنعت عظیم رشد چشمگیری داشته و سرعت رشد آن طی سال های اخیر، بیشتر فعالیت های اقتصادی بخش های دیگر را پشت سر گذاشته است. هدف از تحقیق حاضر بررسی سیاست تصدی گری مدیریت دولتی در گردشگری کشاورزی می باشد. به منظور بررسی هدف فوق چهار فرضیه مطرح و تجزیه و تحلیل گردید. این پژوهش با استفاده از روش پیمایش و با ابزار پرسشنامه صورت گرفته است. جامعه آماری پژوهش را کلیه شهروندان بالای ۱۸ سال (در سال ۱۴۰۲) در شهر تهران تشکیل داده اند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، ۴۰۰ نفر تعیین شد و با استفاده از شیوه نمونه گیری تصادفی، انتخاب شدند. نتیجه فرضیه اول نشان می دهد که به نظر می رسد بین عوامل نهادی و گردشگری کشاورزی رابطه معناداری وجود دارد. با توجه به مقدار ضریب همبستگی، شدت این رابطه متوسط و جهت رابطه از نوع مستقیم است. نتیجه فرضیه سوم نشان می دهد که به نظر می رسد بین زیرساخت ها و گردشگری کشاورزی رابطه وجود دارد. نتیجه فرضیه چهارم نشان می دهد که به نظر می رسد بین عوامل رقابت پذیر و گردشگری کشاورزی رابطه وجود دارد. با توجه به نتایج آزمون همبستگی جزئی در فاصله اطمینان ۹۵% سطح معناداری برای این سه متغیر برابر با ۰.۰۰۰ می باشد که از سطح معناداری استاندارد (۵% = α) کمتر است. همچنین رگرسیون متغیرهای پژوهش نشان داد که مقدار ضریب همبستگی چندگانه و مقدار برآورد شده آن تحت مدل رگرسیونی نهایی، معادل (۰.۹۶۴) می باشد. مقدار ضریب تعیین چندگانه در مدل نهایی برابر با (۰.۹۳۰) بوده و بیانگر اینست که (۹۳.۰) درصد از تغییرات متغیرهای پژوهش است. بنابراین فرض صفر رد می شود.

کلیدواژه ها:

تصدی گری ، سیاست ، کشاورزی ، گردشگری ، مدیریت دولتی