واکاوی کیفی رویکردها و جهانبینی معلمان نسبت به آموزشهای زیستمحیطی در مدارس روستایی

هدف پژوهش حاضر، بررسی تجارب زیسته معلمان درباره واکاوی کیفی رویکردها و جهانبینی آنان نسبت به آموزشهای زیستمحیطی در مدارس روستایی است. این مطالعه با رویکرد کیفی و روش پدیدارشناسی انجام شد. جامعهی پژوهش شامل تمامی معلمانی بود که سابقه تدریس به دانش آموزان مدارس روستایی را داشتند. نمونه گیری به روش هدفمند انجام شد و با ۳۱ معلم مصاحبه نیمه ساختاریافته صورت گرفت تا اشباع نظری حاصل گردد. ابزار گردآوری داده ها، مصاحبه های عمیق و روش تحلیل داده ها، تحلیل مضمون بود. برای اعتباربخشی به پژوهش از معیارهای لینکلن و گوبا استفاده شد. تحلیل مصاحبه ها منجر به شناسایی سه مضمون فراگیر (رویکرد توسعه طلبانه، رویکرد واپسگرا و رویکرد بی تفاوتی) همراه با ۳۱ مضمون سازماندهنده و ۱۳ مضمون پایه گردید. نتایج نشان داد که واکنش معلمان در قالب عواملی چون عدم درگیری واقعی با آموزش محیط زیست، استفاده از شیوه های ناکارآمد، دانش سطحی، تالش برای آموزش خلاقانه و به روزرسانی اطلاعات قابل طبقه بندی است.

کلیدواژه ها:

پدیدارشناسی ، آموزش زیستمحیطی ، مدارس روستایی ، معلمان