ماهیت ، احکام جنون و راهکارهای خروج از جنون در فقه و حقوق

به شخصی که به عارضه جنون دچار باشد، مجنون یا دیوانه گویند.. جنون را باید حالت فقدان عقل تعریف نمود. البته جنون، مفهومی است که بیشتر حقوقی و قضایی دارد تا روانپزشکی و به همین دلیل عده ای عقیده دارند که مفهوم جنون، عرفی است و تشخیص آن به عهده قاضی است،. بنابراین صرف فهم و هوش کم، نمیتواند دال بر جنون باشد؛ همین که عرف، بر عاقل بودن شخص، صحه گذارد؛ کافی است. از منظر حقوقی، به شخصی که فاقد قوه تعقل، شعور و درک کافی نسبت به پیرامون خود می باشد و از قوای مغزی سالمی برخوردار نیست، مجنون گفته می شود. بر اساس قانون مدنی، شخص مجنون، قادر به درک صحیح از امور و مسائل مادی و غیر مادی خود و دیگران نیست و از همین رو، یکی از انواع محجوران است. در فقه مبنای شرعی برای فقدان مسئولیت مجنون، روایات فراوان از جمله حدیث نبوی رفع است که مورد قبول شیعه و سنی واقع شدهاست، در این روایت بیان شده است که در نه مورد، تکلیف از مردم برداشته میشود که یکی از آن نه مورد، جنون است. در این راستا این پژوهش ابتدا به مفهوم جنون و جایگاه آن در فقه و حقوق را مطالعه می نماید. سپس به راهکارهای خروج از جنون در فقه و حقوق می پردازد . در پایان به احکام جنون در فقه و حقوق مدنی پرداخته راهکارهای خروج از جنون را بررسی می کند. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی – تحلیلی بوده که اطلاعات مورد نیاز از طریق مطالعات کتابخانه ای مورد استناد قرار گرفته است، اهداف این پژوهش تبیین ماهیت جنون و جایگاه آن در فقه و حقوق می باشد۱.

کلیدواژه ها:

جنون ، اختلالات روانی ، فقه ، حقوق ، مسئولیت