کیفیت زندگی با تاکید بر رابطه علی سابقه ورزشی با افت شناختی: مدل نقش میانجی گری

هدف: هدف این پژوهش طراحی مدل نقش میانجی­گری کیفیت زندگی در رابطه علی سابقه ورزشی با افت شناختی بود. مواد و روش ها: از میان مردان سالمند، ۳۹۶ مرد (دامنه سنی ۶۵ تا ۸۴ سال) با سابقه فعالیت در دو، والیبال، بدنسازی، کوهپیمایی، فوتبال انتخاب شدند. آزمودنی­ها پرسشنامه ۲۶ سوالی کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی- فرم کوتاه را تکمیل نموده و با استفاده از نرم­افزار حافظه کاری وکسلر از آزمودنی­ها آزمون حافظه به عمل آمد. یافته ها: نتایج نشان داد کیفیت زندگی با سابقه ورزشی و حافظه کاری رابطه دارد اما با نوع رشته ورزشی شرکت­کنندگان در این مطالعه رابطه­ای ندارد. همچنین نتایج نشان داد سابقه ورزشی با حافظه رابطه دارد، اما بین حافظه شرکت­کنندگان در ورزش­های مختلف تفاوتی وجود ندارد. مدل اندازه­گیری ترسیم­شده در این تحقیق از کیفیت مناسب برخوردار بوده و برازش مدل در حد متوسط است. کیفیت زندگی از طریق میانجی­گری در رابطه بین سابقه ورزشی و حافظه، به­طور غیرمستقیم بر حافظه کاری سالمندان اثرگذار است. هرچند در رابطه مذکور، سابقه ورزشی نسبت به کیفیت زندگی اهمیت بیشتری دارد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج، سابقه ورزشی از طریق کیفیت زندگی تاثیر قابل توجهی بر حافظه کاری در افراد مسن دارد.

کلیدواژه ها:

اختلال شناختی ، ورزش ، کیفیت زندگی