بررسی مقایسه ای رابطه بین نرخ بهره بانکی و میزان تسهیلات ارائه شده در قالب عقود اسلامی در بانک های ایران

نرخ بهره یا نرخ سود سرمایه،یک متغیر اقتصادی است که میتوان از آن تحت عنوان قیمت پول یا قیمت سرمایه نام دارد.در ایران با تصویب قانون بانکداری بدون ربا از سال 1363،عملا تمامی فعالیت های بانکی شکل اسلامی به خود گرفت که در این راستا یک سری عقود در زمینه ارائه تسهیلات بانکی تصویب و به اجرا گذاشته شد.هدف اصلی در این مقاله مقایسه رابطه بین نرخ بهره بانکی و میزان تسهیلات ارائه شذه در قالب عقود اسلامی در بانکهای مختلف ایران شامل بانک تجاری،تخصصی و بانکهای غیر دواتی و موسسات اعتباری غیر بانکی در طی سالهای 1378 تا 1387 می باشد.در این راستا داده های مربوط به ارائه تسهیلات در قالب عقود اسلامی و نرخ تعرفه این عقود جمع آوری شد تحلیلهای مورد نظر در مورد ارتباط بین تسهیلات ارائه شده در قالب این عقود و نرخ های تعرفه آنها از طریق رگرسون خطی و ضریب همبستگی اسپیرمن انجام گردید.نتایج حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش نشان میدهد بین تسهیلات ارائه شده در قالب عقود اسلامی و نرخ تعرفه این تسهیلات رابطه عکس و معنادار وجود دارد و این همبستگی در عقود مشارکتی ارائه شده توسط بانکهای غیر دولتی و موسسات غیر بانکی نسبت به دیگر بانکها قویتر از عقود مبادله ایست.و بین میزان تسهیلات پس انداز و سپرده های قرض الحسنه پس انداز در نظام بانکی ایران،رابطه معنی دار .جود دارد.اگر دولتنرخ تعرفه های بانکی را افزایش دهد موجب جذب منابع بیشتر خواهد شد ولی باعث کاهش تسهیلات ارائه شده در قالب عقود مبادله ای و مشارکتی خواهد شد که این کاهش در بانکهای غیر دولتی و موسسات غیر بانکی به خصوص در زمینه تسهیلات مشارکتی محسوس تر خواهد بود

کلیدواژه ها:

بانکداری اسلامی ، تسهیلات بانکی ، عقود مبادله ای ، عقود مشارکتی