دشواری زیست میان تجرد و مسئولیت مراقبت در میان مراقبان خانوادگی سالمندان

افزایش سالمندی در ایران با سرعتی فزاینده مسئله مراقبان این گروه را بسیار حائز اهمیت میسازد، به خصوص زمانی که شرایط زندگی فردی و اجتماعی مراقبان در برخورد با تحولات روزافزون جامعه خاص باشد. در این راستا هدف تحقیق حاضر کشف درک و تجربه مراقبت در میان مراقبان خانوادگی دهه ۱۳۶۰ است. در این پژوهش از رویکرد کیفی بهره گرفته شده است. مشارکت کنندگان ۱۵ نفر از دختران مجرد ۳۵ تا ۵۵ سال شهر یزد بوده اند که با استفاده از شیوه نمونه گیری هدفمند و نمونه گیری ناهمگن با حداکثر تنوع برگزیده شدند. ابزار گردآوری داده ها مصاحبه های نیمه ساختار یافته تعیین شد. دادهها به روش تحلیل مضمون ۶ مرحله ای تحلیل شد مقوله اصلی تحقیق حاضر مراقبت حمایت خواه است که به این معناست که مشارکت کنندگان ،تحقیق اگر چه براساس مفروض فرهنگی جامعه ایران مسئولیت بی حد و مرز مراقبت از والدین سالمند را بر عهده دارند اما خود گروهی آسیب پذیرند که نیازمند حمایت اند. در نتیجه از این جهت هم حوزههای دانشگاهی و هم حوزه های سیاستگذاری و عمومی بایستی توجه بیشتری به این مراقبان ،آسیب پذیر که نیازمند حمایت و توجه هستند داشته باشند. برخی از مشارکت کنندگان در تحقیق فاقد شغل بودند و نگران آینده خود ضمن اینکه از بهزیستی جسمی و روانی کافی برخوردار نبودند. توجه بیشتر به این گروه ضرورت پیشنهادی تحقیق حاضر است.

کلیدواژه ها:

مراقبت ، مراقبان خانوادگی ، سالمندان ، دختران مجرد