بررسی پتانسیل گردشگری میراث زمین شناسی های بند پی شرقی شهرستان بابل با استفاده از مدل GAM و کوبالیکوا

ژئوتوریسم یکی از رشته های تخصصی اکو تو ر یسم است که در ده اخیر امری مهم جهت درآمد زایی و توسعه اقتصادی برای مناطق مختلف و کشورها تلقی می شود. در پژوهش حاضر باتوجه به اهمیت موضوع بخش بند پی شرقی شهرستان بابل به علت برخورداری ژئومورفوسایت های فراوان و توانمندی های ژئوتوریستی با استفاده از مدل GAM و کوبالیکو مورد بررسی قرار گرفت. که مبتنی بر نظر کارشناسان است و مدل کوبالیکوا مورد بررسی قرار گرفت و جهت شناخت و مطالعه مناطق توریستی آن در این تحقیق پنج ژئوسایت مهم منطقه: شامل (سجاد رود، شیخ موسی، آبشار کیمون، دراز کش، آبگرم ازرود) انتخاب شده و مورد ارزیابی قرار گرفته اند. پژوهش حاضر کاربردی و از نوع توصیفی- پیمایشی است که شیوه گردآوری داده ها در آن به صورت ارائه ۳۱ پرسش نامه به کارشناسان بوده است؛ همچنین جهت تحلیل داده ها از مدل GAM و آزمون های آماری SPSS.۲۶ استفاده شده است و یافته ها نشان می دهد، باتوجه به میانگین کلی و رتبه بندی حاصل، نتایج در مدل GAM از نظر ارزش های اصلی بیشترین مقدار با کسب امتیاز ۷۹/۰ متعلق به آبگرم ازرود و آبشار شیخ موسی نیز در جایگاه دوم قرار دارد. از لحاظ ارزش های مکمل یا مازاد نیز آبشار شیخ موسی با امتیاز ۷۷/۰ بالا ترین مقدار را دارا است و در مجموع از نظر ارزش های اصلی و همچنین ارزش های مازاد سجاد رود به ترتیب با کسب امتیاز ۲۷/۰ و ۵/۰ کمترین مقدار رادارد. مجموع امتیازات مدل کوبالیکوا بیانگر ارزش های کلی است و ژئوسایت شیخ موسی بیشترین ارزش را با کسب امتیاز ۲۵/۱۲ از آن خود کرده و کمترین امتیاز با مقدار ۷۵/۶ متعلق به ژئوسایت کیمون است.

کلیدواژه ها:

ژئوسایت " ، "توریسم " ، " بند پی شرقی " ، " پتانسیل " ، " شهرستان بابل