چرا مشهد سرمایه انسانی خلاق و بامهارت بالای خود را از دست می دهد؟
محل انتشار: پژوهشنامه خراسان بزرگ، دوره: 15، شماره: 57
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 14
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPRESS-15-57_001
تاریخ نمایه سازی: 27 تیر 1404
چکیده مقاله:
یکی از جدیدترین نظریات در زمینه توسعه شهری-منطقه ای نظریه سرمایه خلاق است. سرمایه خلاق در نقد و توسعه مفهوم سرمایه انسانی به نقش افراد خلاق و با مهارت بالا در رشد و توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی شهری-منطقه ای اشاره دارد. تبیین عوامل موثر بر اینکه چرا کلان شهر مشهد سرمایه انسانی خلاق و با مهارت بالای خود را از دست می دهد و در مقایسه با سایر کلان شهرها در جایگاه آخر قرار می گیرد، مهم ترین هدف این پژوهش است. یافته ها نشان می دهد، سرمایه خلاق در ایران پدیده ای کلان شهری است، چراکه ۴۲% سرمایه خلاق کشور در کلان شهرها ساکن است، اما مسئله این است که سرمایه خلاق در کلان شهرهای کشور نیز به طور متوازن توزیع نگردیده و مشهد به عنوان کلان شهر دوم کشور در بسیاری از شاخص ها ازجمله جمعیت، از لحاظ سرمایه خلاق در جایگاه آخر بین کلان شهرها قرار دارد و با داشتن یک روند نزولی در این زمینه در حال از دست دادن سرمایه خلاق خود است و این موضوع زنگ هشداری برای توسعه پایدار کلان شهر مشهد محسوب می شود. یافته ها نشان می دهد متغیرهایی همچون تسامح، مداراگری و تنوع، شرایط اقتصادی، استعداد و خدمات مصرف کننده یا امکانات رفاهی که بیانگر نقش خدماتی شهر است، به ترتیب بیشترین تاثیر را در جغرافیای سرمایه خلاق در کلان شهرهای ایران دارد. مسئله دارترین بخش کلان شهر مشهد در زمینه اینکه چرا سرمایه خلاق خود را از دست می دهد و در مقایسه با سایر کلان شهرها در جایگاه آخر قرار می گیرد، با متغیرهای استعداد، تسامح، مدارا، شرایط اقتصادی و امکانات قابل توضیح است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
باقر فتوحی مهربانی
دکتری تخصصی، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تهران، تهران، ایران
کرامت اله زیاری
استاد، گروه جغرافیای انسانی و برنامه ریزی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران
احمد پوراحمد
استاد، گروه جغرافیای انسانی و برنامه ریزی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران
سعید زنگنه شهرکی
دانشیار، گروه جغرافیای انسانی و برنامهریزی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران