اثرات فنی و اقتصادی عرض بستر بر عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا در روش کاشت روی بستر غیردائم

به منظور بررسی تاثیر عرض بستر، بر عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا،  آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در سالهای زراعی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ و ۱۴۰۳-۱۴۰۲، در ایستگاه تحقیقات لوبیای خمین اجرا شد. عاملهای اصلی آزمایش عبارت بودند از: کاشت بر روی بستر با عرض ۸۰ سانتیمتر (P۱) ،کاشت روی بستر با عرض ۳۰ سانتیمتر (P۲) و کاشت مسطح (P۳). عاملهای فرعی عبارت بودند از: لاین ۴۹۲، تیپ یک و ایستاده (v۱)، رقم کوشا، تیپ دو و نیمهرونده (v۲) و رقم صالح، تیپ سه و رونده (v۳). ظرفیت موثر مزرعهای کارنده (هکتار در ساعت)، عملکرد بیولوژیک و دانه خشک (کیلوگرم در هکتار)، وزن ۱۰۰ دانه (گرم)، تعداد دانه در غلاف و شاخص برداشت اندازهگیری شد. نتایج بررسی ها نشان داد، بیشترین عملکرد دانه در روش کاشت روی بستر با عرض ۳۰ و ۸۰ سانتیمتر، به ترتیب با مقادیر ۲۳۴۹ و ۲۲۶۱ کیلوگرم در هکتار، به دست می آید. کمترین عملکرد در روش مسطح (مرسوم)، با مقدار ۱۴۸۹ کیلو گرم در هکتار به دست آمد که اختلاف آن با دو تیمار دیگر در سطح آماری ۵ درصد معنیدار است. در هر سه تیپ ایستاده، رونده و نیمهرونده، بیشترین عملکرد مربوط به روش کاشت روی بستر بود. تحلیل اقتصادی تیمارها نشان داد که روش کاشت روی بسترهای با عرض ۳۰ و ۸۰ سانتیمتر، اقتصادیترین روش کاشت است. مقدار نوارتیپ مصرفی در روش مسطح و دو تیمار روی بستر، به ترتیب ۲۰۰۰۰ و ۱۳۵۰۰ متر در هکتار بود. با توجه به مزایای کاشت روی بستر، کشت مسطح (روش متداول) در لوبیا، توصیه نمیشود.

کلیدواژه ها:

بستر بلند غیردائم ، کاشت روی پشته ، کاشت مسطح ، لوبیا