مدل هوشمندسازی مدیریت بحران شهری با استفاده از هوش مصنوعی و اینترنت اشیا

این پژوهش به بررسی نقش فناوری های نوین در هوشمندسازی سیستم های مدیریت بحران شهری می پردازد. با گسترش شهرنشینی و افزایش پیچیدگی زیرساخت های شهری، نیاز به سیستم های هوشمند برای پیش بینی، پاسخگویی و بازیابی در شرایط بحرانی ضروری شده است. هدف اصلی این مطالعه، ارائه چارچوبی یکپارچه برای بهره گیری از هوش مصنوعی و اینترنت اشیا در چرخه مدیریت بحران شهری با رویکرد توسعه پایدار است. این پژوهش با استفاده از روش ترکیبی (کیفی-کمی) انجام شده است؛ مصاحبه های نیمه ساختاریافته با ۵۱ متخصص حوزه مدیریت بحران و فناوری اطلاعات، تحلیل داده های ثانویه از پنج کلانشهر پیشرو در حوزه شهر هوشمند، و تحلیل هزینه-فایده اقتصادی طرح های هوشمندسازی مدیریت بحران. یافته های پژوهش نشان می دهد که بکارگیری سیستم های هوشمند می تواند زمان واکنش به بحران را تا ۳۶٪ کاهش دهد و هزینه های مدیریت بحران را در بلندمدت تا ۷۳٪ کاهش دهد، در حالی که اثربخشی عملیات امداد و نجات را به طور معناداری افزایش می دهد. دستاوردهای این تحقیق می تواند به عنوان نقشه راهی برای مدیران شهری، سیاست گذاران و کارآفرینان در حوزه فناوری های شهر هوشمند مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران هوشمند ، هوش مصنوعی ، اینترنت اشیا ، توسعه پایدار شهری ، تاب آوری شهری