اثربخشی فرزندپروری مبتنی بر مهارت های سازمان دهی بر اضطراب جدایی و بهبود رابطه والد-فرزند مادران کودکان پیش دبستانی

این پژوهش باهدف اثربخشی فرزندپروری مبتنی بر مهارت های سازمان دهی بر اضطراب جدایی و بهبود رابطه والد-فرزند مادران کودکان پیش دبستانی انجام گرفت. پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه کودکان پیش دبستانی حاضر در مهدهای کودک و مراکز پیش دبستانی منطقه ۷ شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بود. نمونه پژوهش ۳۰ آزمودنی بود که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به طور گزینشی در دو گروه (۱۵ نفر آزمایش و ۱۵ نفر کنترل) قرار گرفتند، ولی گروه کنترل در انتظار درمان ماندند. پیش و پس از ده جلسه درمان، همه شرکت کنندگان با پرسشنامه سیاهه علائم مرضی کودکان (۴-CSI)، فرم والدین و پرسشنامه رابطه والد-کودک پیانتا (۱۹۹۴) مورد آزمون قرار گرفتند. تجزیه وتحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ­ها از طریق نرم افزار spss-V۲۷ در دو بخش توصیفی و استنباطی (کوواریانس) انجام پذیرفت. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که فرزندپروری مبتنی بر مهارت های سازمان دهی در مرحله پس آزمون اختلال اضطراب جدایی را کاهش می دهد. همچنین نتایج نشان داد که فرزندپروری مبتنی بر مهارت های سازمان دهی باعث افزایش رابطه والد-فرزند در مادران کودکان پیش دبستانی شده است. به طورکلی، یافته های این پژوهش بیانگر این است که فرزندپروری مبتنی بر مهارت های سازمان دهی می تواند به عنوان یک مداخله موثر در مدیریت اضطراب جدایی و بهبود رابطه والد-فرزند در مادران کودکان پیش دبستانی مورداستفاده قرار گیرد. این مطالعه نتایج مهمی برای متخصصان حوزه روانشناسی و آموزش کودکان به همراه دارد و به توسعه روش های درمانی مبتنی بر فرهنگ بومی کمک می کند.

کلیدواژه ها:

Separation Anxiety ، Parent-Child Relationship ، Organization-Based Parenting ، اضطراب جدایی ، رابطه والد-فرزند ، فرزندپروری مبتنی بر مهارت های سازمان دهی