رسانه های اجتماعی و امنیت روانی خانواده ها در عصر ارتباطات

تحقیق حاضر با هدف بررسی رسانه های اجتماعی و امنیت روانی خانواده ها در عصر ارتباطات انجام شد. از لحاظ هدف، تحقیق حاضر از نوع کاربردی، از لحاظ نوع روش، توصیفی و همبستگی می باشد و از لحاظ روش گردآوری اطلاعات روش تحقیق مورد نظر میدانی می باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل شهروندان ۱۵ تا ۶۵ ساله شهر تهران می باشد. حجم نمونه آماری طبق جدول مورگان، برابر ۳۸۴ بدست آمد که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. برای اندازه گیری متغیرها از پرسشنامه امنیت روانی مازلو (۲۰۰۴) و پرسشنامه رسانه های اجتماعی نوین جهانبانی (۱۳۹۷) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از رگرسیون استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که رسانه های اجتماعی بر امنیت روانی خانواده تاثیر منفی معنی داری دارد و از بین مولفه های مربوط به رسانه های اجتماعی، میزان استفاده ۴۱/۰-، نوع استفاده ۳۹/۰- و میزان اعتماد به کاربران ۳۰/۰- تغییرات امنیت روانی خانواده را پیش بینی می کند. بنابراین نتیجه گیری می شود که با افزایش استفاده از رسانه های اجتماعی در عصر ارتباطات، امنیت روانی خانواده کاهش می یابد و بیشترین تاثیر نیز مربوط به میزان استفاده است. به عبارتی، استفاده بیشتر از رسانه های اجتماعی نوین، باعث به خطر افتادن امنیت روانی خانواده ها در عصر ارتباطات می شود.

کلیدواژه ها:

رسانه های اجتماعی ، امنیت روانی ، خانواده ، عصر ارتباطات